Γενικά Άρθρα (5 Περιπτώσεις Που Μπορεί Να Μας Κάνουν Να Νομίζουμε Ότι Η Γάτα Μας Έχει Τριχόμπαλες)
Όσοι ζούμε με μια ή περισσότερες γάτες, σίγουρα θα τις έχουμε ακούσει κάποια στιγμή να κάνουν έναν ήχο σαν κάτι να τις ενοχλεί στο λαιμό ή ακόμα και να βήχουν, υποθέτοντας ότι πρόκειται για τρίχες που έχουν καταπιεί. Μερικές φορές όμως, δεν υπάρχει κάποια τριχόμπαλα. Έτσι, λοιπόν, εύλογα προκύπτει η απορία: «θα μπορούσε να είναι κάτι άλλο;» και η απάντηση είναι ναι.
Ας ρίξουμε μια ματιά σε 5 πράγματα που μπορεί να μας κάνουν να νομίζουμε ότι πρόκειται για τριχόμπαλες.
Ορισμένες γάτες που μπορεί να νομίζουμε ότι έχουν τριχόμπαλες μπορεί στην πραγματικότητα να έχουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Τα συχνά ή παρατεταμένα επεισόδια βήχα μπορεί στην πραγματικότητα να είναι αποτέλεσμα σοβαρών αναπνευστικών παθήσεων, όπως το
άσθμα στη γάτα.Εάν ακούσουμε προσεκτικά, μπορεί να καταφέρουμε να αντιληφθούμε κάποιον ήχο συριγμού, δηλαδή έναν ήχο σαν σφύριγμα, που ακούγεται πιο έντονα καθώς η γάτα εκπνέει.
Οι γάτες με μέτρια ή σοβαρά συμπτώματα χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση της σοβαρότητας ή/και της συχνότητας των κρίσεων.
Είναι σημαντικό να διακρίνουμε τον βήχα από τις κρίσεις άσθματος. Στο άσθμα, οι περισσότερες γάτες θα αναπνέουν με το στόμα ανοιχτό, ενώ μπορεί η γλώσσα ή/και τα ούλα τους να έχουν μπλε/μωβ χροιά. Οι κρίσεις άσθματος στις γάτες χρήζουν επείγουσας κτηνιατρικής αντιμετώπισης.
- Λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού
Οι γάτες βήχουν, αλλά όχι τόσο συχνά όσο άλλα ζώα. Στις γάτες, ο βήχας συνηθέστερα αποτελεί σύμπτωμα μιας υπάρχουσας φλεγμονής που επηρεάζει την κατώτερη αναπνευστική οδό, ειδικά σε περιπτώσεις βρογχίτιδας. Αυτή η φλεγμονή οφείλεται συχνά σε κάποια λοίμωξη, ιδιαίτερα από ιούς, όπως η ιογενής ρινοτραχειίτιδα της γάτας, αλλά και από βακτήρια, όπως η Bordetella bronchiseptica. Ο βήχας ενδεχομένως να συνοδεύει τη νόσο της ανώτερης αναπνευστικής οδού όταν ο ερεθισμός και η φλεγμονή επηρεάζουν τον λάρυγγα ή την τραχεία, ή στην περίπτωση που υπάρχει έντονη ρινίτιδα η οποία έχει ως αποτέλεσμα την αυξημένη παραγωγή ρινικών εκκρίσεων που ρέουν στον λάρυγγα και την τραχεία, προκαλώντας ερεθισμό και βήχα.
Μερικές φορές, η εισρόφηση ξένου σώματος, όπως το γρασίδι, κατά την εισπνοή μπορεί να προκαλέσει επίμονο βήχα. Σε πολλές γάτες αρέσει να τρώνε γρασίδι και μερικές φορές κάποιο μπορεί να κολλήσει στο λαιμό τους. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση έντονου βήχα. Τα περισσότερα τέτοιου είδους ξένα σώματα είναι δύσκολο να φανούν στις ακτινογραφίες. Ο επίμονος βήχας μπορεί να πρέπει να αξιολογηθεί από έναν εξειδικευμένο κτηνίατρο, με τη χρήση βρογχοσκοπίου. Η μέθοδος αυτή επιτρέπει επίσης και την αφαίρεση του ξένου σώματος αν υπάρχει.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους, για τους οποίους είναι καλή ιδέα να κρατάμε τη γάτα μας μέσα στο σπίτι.
- Ερεθιστικές χημικές ουσίες
Τα σπρέι, οι πούδρες και οι πτητικές χημικές ουσίες μπορεί να προκαλέσουν στις γάτες έντονο βήχα παρόμοιο με εκείνον που οφείλεται στην ύπαρξη τριχόμπαλας.
Φυσικά μερικές φορές η αιτία του βήχα είναι όντως κάποια
τριχόμπαλα. Οι τριχόμπαλες, οι οποίες αποκαλούνται και ως τριχοβεζωάρια από τους κτηνιάτρους, αποτελούν απόρροια της συσσώρευσης τριχών από τη διαδικασία αυτοπεριποίησης της γάτας, κατά την οποία υφίσταται και η κατάποση κάποιου αριθμού τριχών. Πολλές γάτες αφιερώνουν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους στην αυτοπεριποίηση. Αυτές οι τρίχες, λοιπόν, συσσωρεύονται στο στομάχι και ακολούθως περνούν στο έντερο. Συνήθως, μπορεί να μη δημιουργήσουν πρόβλημα στη γάτα, ωστόσο δεν είναι εντελώς ακίνδυνες, καθώς η αυξημένη συσσώρευση τριχών και η ύπαρξη μιας μεγάλης τριχόμπαλας θα μπορούσε να προκαλέσει απόφραξη σε κάποιο σημείο του εντέρου. Γι’ αυτό είναι σημαντικό σε όλες τις γάτες, είτε κοντότριχες, είτε μακρύτριχες (ιδιαίτερα σε αυτές) να γίνεται πρόληψη για τις τριχόμπαλες με κάποιο ενδεδειγμένο συμπλήρωμα διατροφής. Επίσης, είναι σημαντικό να περιποιούμαστε και εμείς το τρίχωμα της γάτας μας χτενίζοντάς την και απομακρύνοντας έτσι την περίσσεια τριχών.
Τι κάνουν οι γάτες που έχουν τριχόμπαλα;
Γενικά, η γάτα μας θα σκύψει με τον λαιμό της τεντωμένο και θα φαίνεται ότι προσπαθεί να βγάλει κάτι από τον λαιμό της, έως ότου κάνει εμετό την τριχόμπαλα.
Πως θα καταλάβουμε αν πρόκειται για τριχόμπαλα ή κάτι άλλο;
Εάν η γάτα μας έχει έντονο παρατεταμένο βήχα, και ιδιαίτερα εάν δεν βγάζει κάποια τριχόμπαλα, είναι σημαντικό να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας, ώστε να αξιολογήσει τον βήχα και να προσδιορίσει την αιτία του. Εάν έχουμε οποιαδήποτε ανησυχία για τον τετράποδο φίλο μας, θα πρέπει πάντα να επικοινωνούμε με τον κτηνίατρό μας -- είναι ο καλύτερος τρόπος που έχουμε για να διασφαλίσουμε την υγεία και την ευζωία των κατοικίδιων μας.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γενικά Άρθρα (Γάτα & Catnip)
Catnip: Τι κάνει και γιατί αρέσει στις γάτες;
Το Catnip, γνωστό και ως νεπέτα ή μαγιοβότανο, είναι ένα αρκετά αξιόλογο φυτό. Συγκεκριμένα, επάγει ένα αίσθημα ευφορίας στις γάτες. Είναι ασφαλές, μη εθιστικό, δεν έχει βλαβερές παρενέργειες και είναι σχετικά φθηνό.
Μερικές ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με το Catnip:
- Το Catnip είναι ένα βότανο που ανήκει στην οικογένεια της μέντας.
- Φυτρώνει σε ημίξηρες περιοχές.
- Το Catnip είναι ενδημικό στην Ευρώπη, την Αφρική και τα δυτικά μέρη της Ασίας.
- Διαδόθηκε και στη Βόρεια Αμερική μέσω της αποικιοκρατίας και πλέον καλλιεργείται και εκεί.
Ανταποκρίνονται όλες οι γάτες στη δράση του Catnip;
Υπάρχουν και γάτες που δεν επηρεάζονται από το Catnip. Πιο συγκεκριμένα:
- Τα μικρά γατάκια δεν δείχνουν ενδιαφέρον για το Catnip.
- Περίπου το 1/3 των γατών δεν ανταποκρίνονται στο Catnip. Εάν το γατάκι μας δεν δείχνει κάποια ένδειξη ευχαρίστησης με το Catnip μέχρι την ηλικία των 6 μηνών, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα το κάνει ποτέ.
- Το Catnip επηρεάζει γάτες όλων των μεγεθών μέχρι και τίγρεις!
- Το εάν οι γάτες είναι ευαίσθητες στις επιδράσεις του Catnip ή όχι αποτελεί γενετικό χαρακτηριστικό.
Πως λειτουργεί το Catnip στις γάτες;
Παρακάτω αναφέρεται ο τρόπος δράσης του στις γάτες:
- Το δραστικό συστατικό του Catnip είναι η νεπεταλακτόνη, μια φυσική χημική ουσία, η οποία περιέχεται στο αιθέριο έλαιο/εκχύλισμα του βοτάνου.
- Οι γάτες μυρίζουν το Catnip και μέσω του οργάνου του Jacobson, ένα όργανο που αποτελεί μέρος του οσφρητικού συστήματος της γάτας, αναγνωρίζουν συγκεκριμένες πτητικές ουσίες, οι οποίες αποδίδουν ένα συγκεκριμένο χημικό μήνυμα στον εγκέφαλο.
- Οι γάτες μπορούν να μυρίσουν, να μασήσουν, να καταπιούν ή και να καλύψουν το πρόσωπό τους με Catnip.
- Η δράση του Catnip διαρκεί περίπου 15 λεπτά.
- Εάν οι γάτες εκτίθενται στο Catnip πολύ συχνά, μπορεί να απευαισθητοποιηθούν σε αυτό. Περίπου μία φορά την εβδομάδα είναι ένας καλός εμπειρικός κανόνας για λιχουδιές με Catnip, εκτός εάν προκύψει η ανάγκη θεραπευτικής χορήγησής του (βλ. "Ευεργετικές χρήσεις του Catnip" παρακάτω).
Ποιές είναι οι επιπτώσεις του Catnip στις γάτες;
Οι γάτες μπορεί να αντιδράσουν στο Catnip με έναν ή πολλούς από τους ακόλουθους τρόπους:
- Να κυλιστούν γύρω του
- Να νιαουρίζουν έντονα
- Να εμφανίσουν σιελόρροια
- Να εμφανίσουν νωθρότητα
- Να εμφανίσουν επιθετικότητα
Ευεργετικές χρήσεις του Catnip
Σε ορισμένες περιπτώσεις το Catnip μπορεί να προσφέρει και άλλα οφέλη πέραν της απλής διασκέδασης. Αυτά τα οφέλη περιλαμβάνουν:
- Το Catnip μπορεί να δελεάσει μια γάτα να παίξει.
- Μπορούμε να αγοράσουμε παιχνίδια με Catnip ή να τρίψουμε το Catnip σε ένα παιχνίδι.
- Δεν πρέπει να αφήνουμε τα παιχνίδια Catnip συνεχώς έξω, καθώς η γάτα μας θα σταματήσει να ανταποκρίνεται στη δράση του, ενώ η παρατεταμένη έκθεση καλό είναι να αποφεύγεται.
- Ανανεώνουμε τα παλιά παιχνίδια ψεκάζοντάς τα με σπρέι Catnip εκ νέου, το οποίο λειτουργεί εξαιρετικά για αυτό το σκοπό.
- Ορισμένα παιχνίδια έχουν ενσωματωμένες θήκες για Catnip.
- Το Catnip μπορεί να παρακινήσει μια γάτα να χρησιμοποιήσει το ονυχοδρόμιο.
- Τρίβουμε λίγο Catnip στο ονυχοδρόμιο.
- Ψεκάζουμε με κάποιο σπρέι Catnip το ονυχοδρόμιο.
- Το Catnip μπορεί να βοηθήσει μια ντροπαλή γάτα να νιώθει αρκετά πιο άνετα, ώστε να συμμετέχει σε κάποιο διαδραστικό παιχνίδι.
- Φτιάχνουμε ή αγοράζουμε ένα μέρος για να μπορεί να κρυφτεί, όταν το επιθυμεί, η ντροπαλή γάτα μας.
- Κατά διαστήματα, μπορούμε να σέρνουμε με ήρεμο τρόπο, χρησιμοποιώντας ένα κορδόνι, ένα παιχνίδι Catnip κοντά στην κρυψώνα της γατούλας μας.
- Έτσι, τελικά, η περιέργεια της γατούλας μας θα πρέπει να υπερισχύσει, και θα ορμήσει για να παίξει.
- Προχωράμε αργά και αφήνουμε τη γάτα μας να καθορίσει τον ρυθμό.
- Μπορεί να κατευνάσει την ένταση μετά από ένα αγχωτικό συμβάν.
- Μετά από μια επίσκεψη στον κτηνίατρο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το Catnip για να βοηθήσουμε τη γάτα μας να ηρεμήσει από το στρες και τις εξάρσεις επιθετικότητας.
Ακόμα κι αν δεν υπάρχει «ειδικός λόγος», μπορούμε να προσφέρουμε κάποια λιχουδιά με Catnip ως μια διασκεδαστική απόλαυση μετά το φαγητό. Μπορούμε ένα κυριακάτικο απόγευμα να ευχαριστήσουμε τη γάτα μας παίζοντας μαζί της με μια κάλτσα γεμάτη Catnip κάνοντάς την να νιώσει για λίγο και πάλι σαν μικρό γατάκι.
Catnip Tips
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την εμπειρία της γάτας μας με το Catnip.
- Για ενίσχυση της δραστικότητάς του, μπορούμε να συνθλίψουμε λίγο φρέσκο Catnip ανάμεσα στα δάχτυλά μας πριν το δώσουμε στη γάτα μας για να απελευθερωθεί το εκχύλισμα με την πτητική ουσία του βοτάνου που προκαλεί το αίσθημα της ευφορίας.
- Αναζητούμε κυρίως φύλλα και άνθη Catnip, στα οποία υπάρχει υψηλή συγκέντρωση του αιθέριου ελαίου νεπεταλακτόνης. Το βιολογικό Catnip είναι επίσης διαθέσιμο και μπορεί να είναι πιο ασφαλές. Το μη βιολογικό Catnip μπορεί να περιέχει φυτοφάρμακα ή εντομοκτόνα.
- Για να διατηρήσουμε τη φρεσκάδα του, αποθηκεύουμε το Catnip σε μια ερμητικά σφραγισμένη σακούλα. Δεν το βάζουμε στο ψυγείο.
- Μερικές γάτες εμφανίζουν προσωρινά επιθετικότητα όταν βρίσκονται υπό την επήρεια του Catnip. Την πρώτη φορά που θα δώσουμε στη γάτα μας Catnip, καλό είναι να της δώσουμε αρκετό χώρο για να δούμε πώς θα αντιδράσει.
- Εάν η γάτα μας γίνει επιθετική με το Catnip, της δίνουμε την απόσταση και το χώρο που χρειάζεται.
- Σε ένα σπίτι με πολλές γάτες, εάν φέρουμε σε επαφή κάποια γάτα με το Catnip για πρώτη φορά, φροντίζουμε να το κάνουμε αυτό σε μια περιοχή που είναι χωρισμένη από τις άλλες γάτες, ειδικά εάν υπάρχει ήδη ανταγωνισμός μεταξύ τους.
Εναλλακτικές του Catnip
Εάν διαπιστώσουμε ότι η γάτα μας είναι μία από τις λίγες που γίνεται ανταγωνιστική ή επιθετική όταν βρίσκεται υπό την επήρεια του Catnip ή δεν επηρεάζεται καθόλου από αυτό, υπάρχουν μερικές εναλλακτικές που μπορούμε να δοκιμάσουμε, όπως σκευάσματα με μελισσόχορτο ή βαλεριάνα.
- Υπάρχουν σχεδόν 200 ποικιλίες μελισσόχορτου και μία από αυτές, φαίνεται να έχει παρόμοια επίδραση στις γάτες με το Catnip.
- Δεν ανταποκρίνονται όλες οι γάτες στο μελισσόχορτο, αλλά πολλές γάτες που δεν ανταποκρίνονται στο Catnip μπορεί να ανταποκριθούν στο μελισσόχορτο.
- Για να διασφαλίσουμε την υγεία του κατοικίδιου μας, αγοράζουμε σπρέι μελισσόχορτου και παιχνίδια για γάτες μόνο από αξιόπιστες πηγές, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι χρησιμοποιούνται τα κατάλληλα είδη ευεργετικών βοτάνων που είναι απαλλαγμένα από φυτοφάρμακα και είναι ασφαλή για το κατοικίδιό μας.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γενικά Άρθρα (Η Γήρανση Δεν Αποτελεί Ασθένεια, Είναι Φυσιολογική)
Μερικές ερωτήσεις που κάνουν συχνά οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων περιλαμβάνουν «μήπως είναι πολύ μεγάλο το κατοικίδιό μου για αυτή την επέμβαση;» και «αξίζει να γίνει λόγω της ηλικίας του;». Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ηλικία δεν είναι ασθένεια. Η νεφρική ανεπάρκεια, οι καρδιοπάθειες, οι ορμονικές διαταραχές, καθώς και άλλα προβλήματα υγείας - αυτά είναι παθήσεις που μπορούν να αντιμετωπιστούν. Αλλά η ηλικία από μόνη της δεν αποτελεί ασθένεια.
Ομολογουμένως, πολλά όργανα και ζωτικές λειτουργίες εκφυλίζονται στο πέρας του χρόνου, λόγω των φυσικών φθορών που αντιμετωπίζει ένα ηλικιωμένο ζώο. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο διενεργούνται οι αιματολογικές εξετάσεις, η ανάλυση ούρων και φυσικά η κλινική εξέταση πριν από οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση ή άλλη διαδικασία στην οποία απαιτείται να χορηγηθεί σε ένα ζώο αναισθησία. Υπάρχουν αρκετά ηλικιωμένα κατοικίδια με φυσιολογική νεφρική λειτουργία, φυσιολογική ηπατική λειτουργία, φυσιολογικές τιμές στη γενική αίματος και γενικά μπορεί όλοι οι δείκτες να είναι εντός του φυσιολογικού εύρους τιμών. Εάν ένας ή περισσότεροι δείκτες έχουν μη φυσιολογική τιμή, θα πρέπει αυτό να το γνωρίζουμε πριν από την αναισθησία και το χειρουργείο, ώστε ο κτηνίατρός μας να μπορεί να προχωρήσει εξατομικευμένα σε διαφορετικά αναισθητικά πρωτόκολλα και πρακτικές, σύμφωνα με τις ανάγκες του τετράποδου φίλου μας και λαμβάνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας που απαιτούνται βάσει της υγείας του.
Για παράδειγμα, οι ασυνήθιστα υψηλές τιμές στους δείκτες νεφρικής λειτουργίας μπορεί να οδηγήσουν τον κτηνίατρό μας στην χορήγηση ορού στο κατοικίδιό μας, προτού γίνει με ασφάλεια η αναισθησία. Μπορεί, επίσης, ο κτηνίατρός μας να επιλέξει διαφορετικά είδη αναισθητικών, καθώς και διαφορετικά είδη παυσίπονων μετά από την χειρουργική επέμβαση, εάν τα αποτελέσματα του προεγχειρητικού αιματολογικού ελέγχου δεν είναι φυσιολογικά.
Με άλλα λόγια, μπορεί να είναι πολύ πιο ασφαλές να γίνει αναισθησία σε έναν υγιή σκύλο 12 ετών με φυσιολογικά αποτελέσματα στις αιματολογικές εξετάσεις, σε σχέση με έναν σκύλο 5 χρονών με νεφρική ή ηπατική νόσο. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ της πραγματικής ηλικίας ενός κατοικίδιου και της «λειτουργικής» ηλικίας, η οποία συνεκτιμά όλες τις παραμέτρους που καθορίζουν την κατάσταση υγείας του ζώου και όχι μόνο την ηλικία. Η ηλικία (η πραγματική ηλικία) είναι απλώς ένας αριθμός. Η υγεία (δηλαδή η λειτουργική ηλικία) είναι αυτό στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε.
Μια άλλη κοινότυπη ερώτηση είναι «μέχρι ποια ηλικία μπορεί να φτάσει το κατοικίδιό μου βάσει φυλής;». Τα βιβλία και οι ιστοσελίδες μας δίνουν την απάντηση σε αυτή τη δύσκολη ερώτηση. Ωστόσο, αυτοί οι αριθμοί είναι απλώς μέσοι όροι. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ορισμένα κατοικίδια ζουν λιγότερο και άλλα περισσότερο. Όπως και στον άνθρωπο, το πόσο θα ζήσει ένα ζώο είναι στην καλύτερη περίπτωση ένα παιχνίδι εικασίας. Και σίγουρα, οι κτηνίατροι βλέπουν συχνά σκύλους και γάτες που ξεπερνούν τους δημοσιευμένους μέσους όρους.
Πλέον, τα κατοικίδια ζουν όλο και περισσότερο, χάρη στα εξελιγμένα εμβόλια, στα εξελιγμένα φάρμακα, στις καλύτερες τροφές, στις εξελιγμένες χειρουργικές επεμβάσεις, στην καλύτερη οδοντιατρική φροντίδα και πάνω απ' όλα χάρη στους περισσότερο αφοσιωμένους ιδιοκτήτες. Εξάλλου, με την πάροδο των ετών, τα περισσότερα κατοικίδια μετακόμισαν σταδιακά από την πίσω αυλή, στο σαλόνι και τώρα και στην κρεβατοκάμαρα!
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι: όταν η κλινική εξέταση και οι αιματολογικές είναι σε φυσιολογικά επίπεδα, τότε ένα κατοικίδιο είναι γενικά υγιές και αν έχει ένα πρόβλημα που μπορεί να διορθωθεί, αυτό το κατοικίδιο είναι δυνητικά ένας καλός υποψήφιος για αναισθησία και κάποια χειρουργική επέμβαση, εφόσον αυτή κριθεί αναγκαία.
Εάν έχουμε οποιαδήποτε απορία ή ανησυχία σχετικά με την υγεία του τετράποδου φίλου μας, θα πρέπει να απευθυνθούμε στον κτηνίατρό μας. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να διασφαλίσουμε την υγεία του κατοικίδιού μας.
Πηγή: www.pethealthnetwork.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γενικά Άρθρα (Κάμπιες: Ο Κίνδυνος Της Άνοιξης!)
Οι κάμπιες συνήθως εντοπίζονται σε περιοχές, όπου τριγύρω υπάρχουν πεύκα, καθότι τρέφονται με πευκοβελόνες. Παρότι, οι κάμπιες φαίνονται εντυπωσιακές και μπορεί να τραβούν την προσοχή των κατοικίδιών μας, θα πρέπει όταν είμαστε με τους τετράποδους φίλους μας, να κρατάμε αποστάσεις από τα πάρκα και τις περιοχές που μπορεί να τις συναντήσουμε. Ο λόγος είναι ότι οι κάμπιες είναι τοξικές για τα κατοικίδιά μας και μπορεί να τους προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα υγείας.
Οι κάμπιες διαθέτουν στην επιφάνεια του σώματός τους τριχίδια, τα οποία εκτοξεύουν στον αέρα όταν νιώσουν κάποια απειλή. Τα τριχίδια αυτά φέρουν μια τοξίνη η οποία μπορεί να προκαλέσει τοπική ή γενικευμένη αντίδραση υπερευαισθησίας, όταν έρθει σε επαφή με το δέρμα ή τους βλεννογόνους. Με τον όρο αντίδραση υπερευαισθησίας εννοούμε τη μη φυσιολογική ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, η οποία εκδηλώνεται σε υπερβολικό βαθμό, οδηγώντας στην εκδήλωση φλεγμονής και στην πρόκληση ιστικών βλαβών.
Τόσο οι σκύλοι, όσο και οι γάτες προσελκύονται συχνά από τις κάμπιες, τις οποίες μπορεί να προσπαθήσουν να φάνε. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι μοιραία. Μόλις τρεις ή τέσσερις κάμπιες αρκούν για να απειλήσουν τη ζωή ενός μεσαίου μεγέθους σκύλου και μόνο μία αρκεί για μια γάτα. Μόνο ένα γλείψιμο αρκεί, ώστε τα τοξικά τριχίδια της κάμπιας να προκαλέσουν νέκρωση της γλώσσας στο ζώο. Από τη στιγμή που ο ιδιοκτήτης αντιληφθεί το πρόβλημα, είναι συνήθως πολύ αργά για θεραπεία. Δυστυχώς, ο κτηνίατρος δεν μπορεί να κάνει πολλά, πέραν από την παρηγορητική αγωγή για την ανακούφιση του πόνου και τον περιορισμό της φλεγμονής.
Τα βασικά προειδοποιητικά σημάδια κατάποσης κάμπιας περιλαμβάνουν:
- Έντονο γλείψιμο των χειλιών
- Υπερβολική σιελόρροια (πολλά σάλια)
- Bήχας ή ήχος σα να προσπαθεί να βγάλει κάτι από το λαιμό του το ζώο
- Τρίψιμο του στόματος με τις πατούσες
- Πρησμένη γλώσσα
- Εμετός
- Αναπνευστική δυσχέρεια σε ακραίες περιπτώσεις
Η θεραπεία για ένα κατοικίδιο ζώο που εκτίθεται σε κάμπιες είναι κυρίως συμπτωματική και υποστηρικτική. Αυτή περιλαμβάνει, καλό ξέπλυμα του στόματος, κρύες κομπρέσες, χορήγηση αναλγητικών, αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, καθώς και φαρμάκων για τον έλεγχο των αντιδράσεων υπερευαισθησίας.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν;
Το κλειδί είναι η πρόληψη! Αποφεύγουμε τα πάρκα και τις περιοχές με πεύκα και γενικότερα, όπου γνωρίζουμε ότι πιθανά θα συναντήσουμε κάμπιες. Καθαρίζουμε τις πατούσες του σκύλου μας μετά τη βόλτα και χρησιμοποιούμε αυτοκόλλητη ταινία στα πέλματα για απομάκρυνση τυχόν τριχιδίων που μπορεί να πάτησε στο έδαφος ο σκύλος μας. Σε υποψία επαφής του κατοικίδιού μας με κάμπιες ή αν εντοπίσουμε ενδείξεις που μας προβληματίζουν για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επισκεπτόμαστε άμεσα τον κτηνίατρό μας.
Γενικά Άρθρα (Κουνέλι)
Φυσικά τα κουνέλια είναι χαριτωμένα και χνουδωτά, αλλά όπως πολλοί λάτρεις των κουνελιών θα γνωρίζουν, υπάρχουν πολλά περισσότερα σε ένα κουνέλι από αυτό! Τα παρακάτω αποδεικνύουν πόσο εκπληκτικά είναι τα κουνέλια και γιατί κανείς δεν πρέπει ποτέ να υποτιμά ένα κουνελάκι και την ευφυΐα του!
- Τα κουνέλια λατρεύουν να ζουν στο σπίτι μας! Τα κατοικίδια κουνέλια γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Τα κουνέλια μπορούν να μείνουν στο σπίτι μας, εξίσου εύκολα όπως μια γάτα ή ένας σκύλος! Όταν μοιραζόμαστε το σπίτι μας με ένα κουνελάκι , περνάμε πολύ περισσότερο χρόνο μαζί του και είναι εκπληκτικό το πόσο καλά μπορεί να προσαρμοστεί και σύντομα να γίνει μέλος της οικογένειάς μας. Τα κουνέλια λατρεύουν την παρέα και αυτό θα το διαπιστώσετε πολύ γρήγορα!
- Τα κουνέλια μοιάζουν με μικρά παιδιά! Ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά, τα κουνέλια πρέπει να εκτονώνουν την ενέργειά τους σε καθημερινή βάση, μέσω του παιχνιδιού . Έχουν έντονο το αίσθημα της εξερεύνησης , ειδικά για οπουδήποτε εκτός των ορίων που τους έχουμε δώσει! Η αφοσίωσή τους σε οτιδήποτε τους κινεί την περιέργεια και το γεγονός ότι δεν τους αρέσει να υποχωρούν, θα σας καταπλήξουν. Πρέπει να τα κρατάμε δραστήρια απασχολώντας τα με πολλά πράγματα, διαφορετικά μπορεί να βαρεθούν και μερικές φορές μπορεί και να ενοχληθούν αν δεν ασχοληθούμε μαζί τους . Μπορεί επίσης να αντιδράσουν έντονα και να μας αγνοήσουν, αν δεν πάρουν αυτό που θέλουν! (όπως λιχουδιές ή το φαγητό τους στην ώρα τους!)
- Στα κουνέλια αρέσει να έχουν “μια τουαλέτα” Τα κουνέλια είναι πολύ καθαρά ζώα και τείνουν να ουρούν και να αφοδεύουν σε ένα μόνο μέρος. Αυτό το σημείο θα είναι η «τουαλέτα» τους. Ακριβώς όπως μια γάτα, τα κουνέλια εκπαιδεύονται πολύ εύκολα και μπορούμε να τα εκπαιδεύσουμε να χρησιμοποιούν ένα μέρος ως «τουαλέτα».
- Τα κουνέλια καταλαβαίνουν λέξεις! Όπως ένας σκύλος, έτσι και τα κουνέλια μπορούν να καταλάβουν ορισμένες λέξεις. Μπορούν να μάθουν λέξεις όπως “Ώρα για ύπνο”, “Λιχουδιά”, “Όχι” καθώς και το όνομά τους. Μιλάμε λοιπόν στο κουνέλι μας και θα δούμε τα αυτιά του να κινούνται, καθώς μας ακούνε.
- Τα κουνέλια είναι σαν τα σκυλιά! Ακούμε συχνά τους ανθρώπους να λένε “το κουνέλι μου νομίζει ότι είναι σκύλος!”. Λοιπόν, αυτό συμβαίνει επειδή τα κουνέλια μοιάζουν με τα σκυλιά. Μόλις το κουνέλι μας μάθει να μας εμπιστεύεται, θα θέλει να περνάει χρόνο μαζί μας και θα εκδηλώσει το χαρακτήρα του άφοβα . Τα κουνέλια διαθέτουν προσωπικότητα και συναισθήματα, όπως ένας σκύλος. Μας περιμένουν να γυρίσουμε από τη δουλειά, ζητιανεύουν κεράσματα, αγαπούν τα παιχνίδια και μπορούν μέχρι και να μάθουν εντολές και κόλπα. Επίσης λατρεύουν να χαλαρώνουν μαζί μας μπροστά στην τηλεόραση! Θα γίνουν ο καλύτερος μας φίλος σε ελάχιστο χρόνο.
- Τα κουνέλια μπορεί να εκνευριστούν μαζί μας! Τα κουνέλια έχουν πολλές διαθέσεις και σίγουρα μπορούν να είναι και σε κακή διάθεση! Συνήθως μπορούμε να αντιληφθούμε πότε μας κοιτάνε με εκείνο το “άγριο βλέμμα”. Μπορεί επίσης να μας αγνοήσουν και να μουτρώσουν για αρκετό χρονικό διάστημα. Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από κάποια επίσκεψη στον κτηνίατρο ή αν καθυστερήσουμε να τα ταΐσουμε.
- Τα κουνέλια αγαπούν το πρόγραμμα! Αγαπούν τη ρουτίνα και μόλις την καθιερώσουμε, θα ξέρουν ακριβώς πότε είναι η ώρα του ταΐσματος, πότε είναι ο χρόνος κάποιας θεραπείας ή άσκησης. Έχουν πολύ καλή αίσθηση του χρόνου, καθώς αντιλαμβάνονται επίσης πότε είναι η ώρα για τα φάρμακά τους (εάν χρειάζονται κάποια σε τακτική βάση) και συνήθως κρύβονται.
- Τα κουνέλια λατρεύουν να είναι αρχηγοί! Τα κουνέλια μπορεί να είναι πολύ αυταρχικά και δεν είναι ασυνήθιστο να δούμε συμπεριφορές όπως μίας «ντίβας». Φροντίζουν δίχως δισταγμό να μας το δείξουν όταν δεν είναι ευχαριστημένα με κάτι. Ορισμένα θα μουγκρίσουν, κάποια θα χτυπήσουν τα πόδια τους μια φορά και άλλα θα μας κοιτάξουν με ένα χαρακτηριστικό “βλέμμα” δυσαρέσκειας. Είναι πολύ προστατευτικά με το χώρο τους και τους αρέσει να μας δείχνουν πώς θέλουν εκείνα να είναι το σπίτι τους και όχι όπως θέλουμε εμείς. Όταν πρόκειται να καθαρίσουμε το χώρο τους , θέλουν να μάθουν ακριβώς τι κάνουμε. Αυτά θα αποφασίσουν πότε τελειώνει ο χρόνος του παιχνιδιού, και όχι εμείς. Μπορεί ακόμη και να μας σπρώχνουν ελαφρά με τη μουσούδα τους, για να μας δείξουν ότι θέλουν να φύγουμε από το χώρο τους.
- Τα κουνέλια θα μας αγαπήσουν άνευ όρων Ακριβώς όπως ένας σκύλος, μόλις μας αγαπήσει ένα κουνέλι, θα μας αγαπάει για πάντα. Βεβαιωνόμαστε ότι το κουνέλι μας είναι χαρούμενο και υγιές και μόλις μάθει να μας εμπιστεύεται, θα γίνει ο καλύτερος φίλος μας. Θα δείτε πόσο ξεχωριστή μπορεί να είναι μια σχέση με ένα τόσο όμορφο μικροσκοπικό πλάσμα με μεγάλα αυτιά.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γενικά Άρθρα (Ο Σκύλος Μου Φτερνίζεται)
Όλοι οι σκύλοι, όπως και εμείς, φτερνίζονται μερικές φορές - αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Ωστόσο, εάν ο σκύλος μας δεν μπορεί να σταματήσει να φτερνίζεται, παρουσιάζει ενδείξεις αναπνευστικής δυσχέρειας καθώς φτερνίζεται ή συνεχίζει να φτερνίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για περισσότερο από μία εβδομάδα, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας. Το φτέρνισμα δεν αποτελεί ασθένεια από μόνο του, αλλά είναι ένα σύμπτωμα που μπορεί να υποδεικνύει ότι κάτι συμβαίνει με την υγεία του κατοικίδιου μας.
Γιατί φτερνίζονται οι σκύλοι;
Το φτέρνισμα είναι ένα φυσιολογικό αντανακλαστικό μέσω του οποίου καθαρίζεται η ρινική οδός από τυχόν ερεθιστικά σωματίδια. Τα ξένα σωματίδια που μπορεί να υπάρχουν στη ρινική κοιλότητα διεγείρουν το εσωτερικό της μύτης, επάγοντας την απελευθέρωση ουσιών οι οποίες μεταδίδουν σήματα στον εγκέφαλο πυροδοτώντας το αντανακλαστικό του φτερνίσματος. Όταν ένα ζώο φτερνίζεται, η γλώσσα του ανασηκώνεται αποφράσσοντας τη στοματική κοιλότητα. Ο αέρας από τους πνεύμονες στη συνέχεια προωθείται με δύναμη προς την ανώτερη αναπνευστική οδό και στη συνέχεια απελευθερώνεται από τη μύτη μέσω του φτερνίσματος. Καθότι η σύγκλιση της στοματικής κοιλότητας δεν είναι πλήρης, ένα μέρος του αέρα αποβάλλεται επίσης μέσω του στόματος.
Τι είναι ο «ανάστροφος πταρμός»;
Ο «ανάστροφος πταρμός» είναι ένα παράξενο φαινόμενο, αλλά αν ο σκύλος μας το έχει εμφανίσει έστω και μια φορά, σίγουρα θα το έχουμε αναγνωρίσει. Διαρκεί για μερικά λεπτά, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να κρατήσει και λιγότερο από ένα λεπτό. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ηχηρή προσπάθεια εισπνοής, όπου ο αέρας κινείται προς το εσωτερικό της μύτης και όχι προς τα έξω. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται με σύντομα παροξυσμικά επεισόδια. Οι σκύλοι που εμφανίζουν «ανάστροφο πταρμό», μοιάζουν κατά κάποιο τρόπο σαν να προσπαθούν να καταστείλουν ένα λόξιγκα, ενώ ταυτόχρονα κάνουν έναν ήχο ρουθουνίσματος. Ο «ανάστροφος πταρμός» πιστεύεται ότι προκαλείται από ερεθισμό του οπίσθιου μέρους της στοματικής κοιλότητας, όπου οι δίοδοι του αέρα, τόσο από τη μύτη, όσο και από το στόμα ενώνονται μεταξύ τους. Μερικές φορές οι ιδιοκτήτες μπορεί να το μπερδέψουν με πνιγμό και αυτό μπορεί να τους τρομοκρατήσει. Γενικά δεν είναι ανησυχητικό εάν δεν συμβαίνει πολύ συχνά, ωστόσο καλό θα ήταν να το αναφέρουμε στον κτηνίατρό μας. Στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να μη χρειαστεί περαιτέρω διερεύνηση. Μερικοί σκύλοι παρουσιάζουν «ανάστροφο πταρμό» όταν ενθουσιάζονται, ενώ σε πολλούς σκύλους δεν υπάρχει προφανής λόγος που συμβαίνει αυτό. Υπάρχουν ορισμένες πιο σοβαρές καταστάσεις που μπορεί να συγχέονται με τον «ανάστροφο πταρμό», όπως η σύμπτωση των τοιχωμάτων της τραχείας (collapsus της τραχείας) και του λάρυγγα, καθώς και ο βήχας, επομένως είναι σημαντικό να είμαστε βέβαιοι ότι η διάγνωση είναι σωστή.
Γιατί φτερνίζεται ο σκύλος μου;
Το περιστασιακό φτέρνισμα είναι ένα εντελώς φυσιολογικό γεγονός. Λοιμώξεις, όπως το κοινό κρυολόγημα στον άνθρωπο, δεν αποτελούν συχνή αιτία φτερνίσματος στους σκύλους. Ωστόσο, η μύτη του σκύλου είναι πολύ ευαίσθητη και μπορεί εύκολα να ερεθιστεί από οικιακά σπρέι και αρώματα. Οι σκύλοι μπορούν επίσης να αναπτύξουν αλλεργίες στη γύρη ή τη σκόνη του αέρα και παρότι αυτά τα αλλεργιογόνα προκαλούν συχνότερα φαγούρα στο δέρμα, σε ορισμένους σκύλους μπορεί να προκαλέσουν και αντιδράσεις από το αναπνευστικό σύστημα, όπως είναι το φτέρνισμα. Οι σκύλοι που ανήκουν στις βραχυκεφαλικές φυλές, όπως τα Pug και τα Shih Tzu, λόγω της ιδιαίτερης ανατομίας της αναπνευστικής τους οδού, είναι πιθανότερο να φτερνιστούν ακόμη και από ένα μικρό ερεθισμό στη μύτη.
Εάν ο σκύλος μας συνεχίζει να φτερνίζεται χωρίς να υπάρχει μια λογική εξήγηση, μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό να αποτελεί ένδειξη ενός πιο σοβαρού προβλήματος.
- Εάν το φτέρνισμα εμφανίστηκε ξαφνικά μετά τη βόλτα και δεν έχει σταματήσει από εκείνη τη στιγμή, τότε μπορεί ο σκύλος μας να εισέπνευσε πιθανά κάποιο σπόρο από το γρασίδι του πάρκου ή κάποιο ξένο σώμα που έμεινε στη μύτη του. Οι σκύλοι που έχουν κάποιο ξένο σώμα στη μύτη τους μπορεί να τρίβουν το πρόσωπό τους με το πόδι τους ή να τρίβουν το πρόσωπό τους κατά μήκος του εδάφους και να φτερνίζονται.
- Οι ρινικές κοιλότητες στους σκύλους με μακριά μουσούδα αποτελούν περιοχές στις οποίες μπορεί δυνητικά να αναπτυχθεί κάποια υπερπλασία (όγκος), συνηθέστερα στους ηλικιωμένους σκύλους. Μερικές φορές μπορεί να δούμε ένα πρήξιμο στο πλάι του προσώπου.
- Κάποιοι σκύλοι μπορεί να αναπτύξουν μια σοβαρή μυκητιασική λοίμωξη στο ανώτερο αναπνευστικό τους σύστημα. Πρόκειται για ένα μύκητα που είναι ευρέως διαδεδομένος στο περιβάλλον και ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί ο λόγος για τον οποίο εγκαθίσταται στη μύτη ορισμένων σκύλων κατά την εισπνοή μικροσκοπικών σωματιδίων του. Η μυκητιασική λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού επάγει μια φλεγμονώδη κατάσταση η οποία προκαλεί δυσφορία στον σκύλο. Συχνά συνυπάρχει παχύρευστο, πρασινωπό ρινικό έκκριμα από το ένα ή και τα δύο ρουθούνια, ενώ μερικές φορές μπορεί να εκδηλωθεί και ρινορραγία.
- Μια πιο σπάνια περίπτωση, όπου ένας σκύλος μπορεί να εμφανίσει επίμονο παροξυσμικό φτέρνισμα, είναι η παρασίτωση από τα προνυμφικά στάδια ορισμένων ειδών μύγας. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται μυίαση.
Τι άλλες ενδείξεις μπορεί να έχει ο σκύλος μας;
Εάν το φτέρνισμα επιμένει για κάποιο χρονικό διάστημα, δεν αποκλείεται και να παρατηρήσουμε εκκρίσεις είτε από το ένα, είτε και από τα δύο ρουθούνια. Στην αρχή αυτές οι εκκρίσεις μπορεί να είναι διαυγείς, αλλά στη συνέχεια μπορεί να γίνουν λευκωπής/υποκίτρινης/πρασινωπής χροιάς ή αιματηρές με την πάροδο του χρόνου. Είναι σημαντικό να σημειώνουμε και να κρατάμε αρχείο κάπου με όσο περισσότερες πληροφορίες μπορούμε, όπως:
- Πότε ξεκίνησε το φτέρνισμα;
- Υπήρχαν εκκρίσεις από τη μύτη; Αν ναι, πώς ήταν;
- Οι εκκρίσεις ήταν από το ένα ρουθούνι ή και τα δύο;
Τα ζώα στα οποία το φτέρνισμα αποτελεί σύμπτωμα μιας σοβαρότερης υποκείμενης ασθένειας, μπορεί να είναι υποτονικά και απρόθυμα να φάνε. Άλλα σημάδια όπως ο βήχας, υποδεικνύουν ότι μπορεί να υπάρχει μια πιο γενικευμένη ασθένεια και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας.
Πώς θα ξέρει ο κτηνίατρός μου τι συμβαίνει με τον σκύλο μου;
Εάν το κατοικίδιο μας φτερνίζεται περιστασιακά ή μόνο για λίγες μέρες και δεν παρουσιάζει άλλα σημάδια ασθένειας, ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συμβουλεύσει απλώς να το παρακολουθήσουμε και να δούμε πως εξελίσσεται η κατάσταση υγείας του τετράποδου φίλου μας, αν υπάρχει επιδείνωση ή βελτίωση. Ο κτηνίατρός μας, θα μας ρωτήσει σχετικά με το είδος του φτερνίσματος και την ενδεχόμενη ύπαρξη ρινικών εκκρίσεων. Τυχόν αλλαγές στη συμπεριφορά ή την όρεξη του σκύλου μας, πρέπει εξίσου να ληφθούν υπόψιν. Ωστόσο, εάν το κατοικίδιό μας φτερνίζεται συνεχώς ή παρουσιάζει αδιαθεσία, ο κτηνίατρός μας θα θέλει να κάνει κάποιες περαιτέρω εξετάσεις. Η κλινική εξέταση βοηθά στον εντοπισμό τυχόν οιδημάτων (διογκώσεις), γύρω από το πρόσωπο ή το στόμα, ή ενδείξεις πόνου. Ο κτηνίατρός μας με βάση την κλινική εικόνα του τετράποδου φίλου μας θα μας συστήσει ακολούθως τις απαραίτητες εξετάσεις που χρειάζεται να γίνουν για τη διάγνωση του προβλήματος. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ρινοσκόπηση
- Ακτινογραφίες
- Μαγνητική ή αξονική τομογραφία
- Λήψη βιοψιών από το βλεννογόνο της μύτης (χρήσιμη για τον αποκλεισμό ύπαρξης κακοήθους νεοπλασίας και τη διάγνωση φλεγμονωδών εξεργασιών ή/και ενδείξεων αλλεργίας)
Θα υπάρχει θεραπεία για τον σκύλο μου;
Το φτέρνισμα δεν αποτελεί ασθένεια από μόνο του - είναι ένα σημάδι που υποδεικνύει την ύπαρξη κάποιας ασθένειας. Επομένως, οποιαδήποτε θεραπεία θα εξαρτηθεί από το ποια είναι η υποκείμενη αιτία του φτερνίσματος σε κάθε περίπτωση.
Τα ξένα σώματα μπορούν απλώς να αφαιρεθούν από τη μύτη στις περισσότερες περιπτώσεις και ελπίζουμε ότι δεν θα χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία. Ορισμένες υπερπλασίες, όπως οι πολύποδες μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά, αλλά οι περισσότεροι ρινικοί όγκοι είναι αρκετά διηθητικοί για να αφαιρεθούν πλήρως. Ωστόσο, ορισμένοι από αυτούς τους όγκους ανταποκρίνονται καλά στη θεραπεία με ακτινοβολία ή στη χημειοθεραπεία. Σε περίπτωση που επιβεβαιωθεί η ύπαρξη όγκου στον τετράποδο φίλο μας, θα ήταν καλό να απευθυνθούμε και σε έναν κτηνίατρο ογκολόγο. Ο κτηνίατρός μας θα είναι σε θέση να μας παραπέμψει, ώστε να προχωρήσουμε σε μια πιο στοχευμένη αντιμετώπιση.
Οι λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με διαφορετικά φάρμακα (ανάλογα με τη λοίμωξη που υπάρχει).
Οι σκύλοι με αλλεργίες χρειάζονται συνήθως μακροπρόθεσμη διαχείριση αυτής της κατάστασης. Συχνά, μπορεί να χορηγηθεί για αρχή κάποια συμπτωματική θεραπεία, για τον άμεσο έλεγχο των συμπτωμάτων κνησμού και φτερνίσματος.
Συμπεράσματα
Το φτέρνισμα αποτελεί φυσικό προστατευτικό αντανακλαστικό και γενικά δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Ωστόσο, εάν ο σκύλος μας συνεχίζει να φτερνίζεται ή δεν φαίνεται καλά με οποιονδήποτε τρόπο, τότε θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας για περαιτέρω συμβουλές.
Γενικά Άρθρα (Πρώτες Βοήθειες Στον Σκύλο)
Η γνώση παροχής πρώτων βοηθειών είναι ζωτικής σημασίας για όλους τους ιδιοκτήτες σκύλων, καθώς έτσι μπορεί να σωθεί η ζωή του τετράποδου φίλου μας σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Οι σκύλοι είναι πλάσματα γεμάτα περιέργεια και μπορούν εύκολα να μπλέξουν σε μπελάδες, από το να κινδυνεύσουν από πνιγμό τρώγοντας κάτι που δεν έπρεπε μέχρι να τραυματιστούν από κάποιο ατύχημα.
Η παροχή των βασικών πρώτων βοηθειών μπορεί να βοηθήσει στη σταθεροποίηση της κατάστασης του κατοικίδιου μας μέχρι να μεταφερθεί στον κτηνίατρο. Είναι σημαντικό ως ιδιοκτήτες να κατανοήσουμε τον τρόπο και τις περιπτώσεις διενέργειας της καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης (ΚΑΡΠΑ), πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε ένα τραύμα και πως να αναγνωρίζουμε τις ενδείξεις δυσφορίας και πόνου στον σκύλο. Σίγουρα αν είμαστε προετοιμασμένοι και γνωρίζουμε από πρώτες βοήθειες αυτό αναμφίβολα μπορεί να κάνει τη διαφορά σε μια κρίσιμη κατάσταση.
Εισαγωγή στις πρώτες βοήθειες
Γνωρίζοντας τον τρόπο διαχείρισης κοινών τραυματισμών, όπως ένα κόψιμο ή ένα έγκαυμα, αλλά και την αντιμετώπιση ενός πνιγμού, μπορούμε έτσι να σώσουμε τη ζωή του σκύλου μας. Η εισαγωγή στις πρώτες βοήθειες καλύπτει τις βασικές αρχές της άμεσης παροχής φροντίδας στον σκύλο μας πριν τον πάμε στον κτηνίατρο. Αυτές περιλαμβάνουν την κατανόηση των ζωτικών σημείων του σκύλου μας, τη διενέργεια ΚΑΡΠΑ και τον εντοπισμό πιθανών κινδύνων στο σπίτι μας. Με την εκμάθηση των βασικών πρώτων βοηθειών, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι το αγαπημένο μας κατοικίδιο θα παραμείνει υγιές και ασφαλές.
Συνήθεις τραυματισμοί και επείγουσες καταστάσεις στον σκύλο
Γνωρίζοντας τα συχνότερα είδη τραυματισμών και έκτακτων περιστατικών στους σκύλους, μπορούμε να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τη διαχείρισή τους εάν συμβούν. Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα με τα πιο συχνά περιστατικά με τα οποία μπορεί να έρθουμε αντιμέτωποι.
- Τραυματισμός οφθαλμού: Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα οφθαλμικών τραυματισμών, που κυμαίνονται από μικρές γρατζουνιές και εκδορές στον κερατοειδή έως και πιο σοβαρές καταστάσεις, όπως είναι τα έλκη κερατοειδούς και, σε σοβαρές περιπτώσεις, η διάτρηση και η ρήξη του βολβού του οφθαλμού.
- Κατάποση ξένου σώματος – αντικειμένων, όπως είναι οι πέτρες, τα παπούτσια, τα εσώρουχα, το σπασμένο γυαλί κ.λπ.
- Δάγκωμα μετά από επίθεση ή καβγά μεταξύ σκύλων ή άλλων ζώων
- Τροχαίο ατύχημα: Οι τραυματισμοί που προκαλούνται από οχήματα μπορεί να ποικίλλουν σε σοβαρότητα και ορισμένοι μπορεί να μην είναι άμεσα ορατοί. Για την αποφυγή τέτοιων περιστατικών, πρέπει να κρατάμε πάντα το κατοικίδιό μας με τον οδηγό (λουρί).
- Σπασμένο ή τραυματισμένο νύχι: Δεν πρέπει να αφήνουμε τα νύχια του σκύλου μας να μακρύνουν πολύ. Τα μακριά νύχια ευνοούν την πρόκληση τραυματισμού, ο οποίος μπορεί να επιφέρει σημαντική αιμορραγία και συχνά απαιτείται η παρέμβαση του κτηνίατρου, ενδεχομένως και με τη διενέργεια ηρέμησης, ώστε να αποκατασταθεί η βλάβη στο νύχι.
- Προβλήματα στη σπονδυλική στήλη και εμφάνιση πόνου & χωλότητας: Οι υπέρβαροι σκύλοι, καθώς και οι φυλές με μακριά ράχη είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση προβολής μεσοσπονδύλιου δίσκου, ιδιαίτερα όταν πηδούν από ύψος (π.χ. από μια καρέκλα, ένα κρεβάτι ή σκαλιά στο έδαφος).
- Αφυδάτωση/Θερμοπληξία: Συνηθέστερα σε ηλικιωμένους και υπέρβαρους σκύλους. Πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν βγάζουμε τον σκύλο μας βόλτα ή επιλέγουμε να τρέξουμε μαζί κατά τη διάρκεια των θερμότερων μηνών του χρόνου.
Όλα τα απαραίτητα που πρέπει να έχει το κουτί πρώτων βοηθειών
Πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι! Φτιάχνουμε ένα κουτί πρώτων βοηθειών και το έχουμε παντού μαζί μας όπου πάμε. Μπορούμε επίσης να έχουμε περισσότερα από ένα κουτιά πρώτων βοηθειών, όπως ένα μεγάλο, για το σπίτι και ένα μικρότερο για το αυτοκίνητο ή κάποια άλλη εξόρμηση με τον τετράποδο φίλο μας. Το κουτί πρώτων βοηθειών θα πρέπει να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
- Αποστειρωμένες γάζες
- Επιδέσμους
- Λευκοπλάστη
- Οινόπνευμα
- Αντιβιοτική αλοιφή
- Οφθαλμικό κολλύριο
- Βαμβάκι
- Οξυζενέ
- Τσιμπιδάκι
- Ηλεκτρονικό θερμόμετρο
- Φίμωτρο (προαιρετικά)
- καθώς, επίσης, και ό,τι άλλο φαρμακευτικό σκεύασμα μας υποδείξει ο κτηνίατρός μας, εφόσον μας συμβουλέψει κατάλληλα για τη χρήση του. Ανάμεσα σε αυτά ο κτηνίατρός μας θα μας προτείνει επίσης και κάποια σκευάσματα για την αντιμετώπιση ενδεχόμενου τσιμπήματος από έντομο/δαγκώματος φιδιού ή σε περίπτωση που ο σκύλος μας καταναλώσει κάποιο τοξικό δηλητήριο.
Θα πρέπει να ελέγχουμε τακτικά τις ημερομηνίες λήξης των φαρμάκων και να τα αντικαθιστούμε σε περίπτωση που έχει επέλθει η ημερομηνία λήξης.
Πληροφορίες και τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης
Θα πρέπει να έχουμε πάντα μαζί το τηλέφωνο του κτηνιάτρου μας, ενώ αν βρισκόμαστε σε άλλη περιοχή ή είμαστε διακοπές, να γνωρίζουμε ποια κτηνιατρεία και κτηνιατρικές κλινικές είναι κοντά μας και εφημερεύουν με τα αντίστοιχα τηλέφωνά τους.
Πώς αξιολογούμε τα ζωτικά σημεία του σκύλου μας
Αν προκύψει ένα έκτακτο συμβάν, αφιερώνουμε μερικά δευτερόλεπτα για να κοιτάξουμε γύρω μας και να αξιολογήσουμε πλήρως την κατάσταση. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να κάνουμε βιαστικές κινήσεις μέσα στην κυκλοφορία, εάν ο σκύλος μας έχει χτυπηθεί από αυτοκίνητο. Μόνο καλό δεν θα του κάνουμε αν καταλήξουμε κι εμείς στο νοσοκομείο. Πλησιάζουμε προσεκτικά το κατοικίδιο μας και αξιολογούμε την κατάστασή του. Αναπνέει; Εάν όχι, επιχειρούμε τη διενέργεια ΚΑΡΠΑ. Αιμορραγεί; Εφαρμόζουμε άμεση πίεση στην πληγή, και ούτω καθεξής.
Δεν ξεχνάμε ότι ένα τραυματισμένο ή άρρωστο ζώο χρειάζεται ήρεμους και προσεκτικούς χειρισμούς. Ακόμα και ο πιο ήμερος σκύλος μπορεί να δαγκώσει όταν φοβάται ή πονάει. Κρατάμε το πρόσωπό μας μακριά από το στόμα του σκύλου μας και αποφεύγουμε να αγκαλιάσουμε τον σκύλο μας, όσο έντονη κι αν είναι η επιθυμίας μας να τον παρηγορήσουμε, καθώς αυτό μπορεί να τον τρομάξει περισσότερο ή να επιδεινώσει τα τραύματά του. Ο τόνος της φωνής μας είναι ήρεμος και κατευναστικός, προκειμένου να καθησυχάσουμε τον μικρό μας φίλο και, αν είναι δυνατόν, τον μεταφέρουμε σε ένα μέρος πιο ήσυχο μακριά από την φασαρία. Εάν πρέπει να τον μεταφέρουμε και οι πληγές του είναι επώδυνες, θα πρέπει να του φορέσουμε ένα φίμωτρο. Εάν ήδη έχουμε ένα μαζί μας στο κουτί πρώτων βοηθειών χρησιμοποιούμε αυτό, αλλιώς αν δεν έχουμε μαζί μας, τότε τυλίγουμε με μια γάζα τη μουσούδα του σκύλου μας, ώστε να αποτρέψουμε το ενδεχόμενο δαγκώματος. Εάν ο σκύλος μας είναι μικρόσωμος, μπορούμε να τον τυλίξουμε με μια κουβέρτα ή πετσέτα και να τον μεταφέρουμε έτσι. Οι μεγαλόσωμοι σκύλοι μπορούν να μεταφερθούν με κάποιο αυτοσχέδιο φορείο ή με μια μεγάλη κουβέρτα.
Βασικές Τεχνικές Παροχής Πρώτων Βοηθειών στον σκύλο
Ως ιδιοκτήτες είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε τις βασικές τεχνικές παροχής πρώτων βοηθειών σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ορισμένες τεχνικές περιλαμβάνουν την εκμάθηση διενέργειας ΚΑΡΠΑ, τη διαχείριση μιας αιμορραγίας, την αντιμετώπιση τραυμάτων και την αναγνώριση των ενδείξεων θερμοπληξίας.
- Καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ)
Στην περίπτωση ενός σκύλου που δεν αναπνέει ή δεν έχει καρδιακό παλμό, η ΚΑΡΠΑ είναι μια διαδικασία επείγουσας αντιμετώπισης, η οποία περιλαμβάνει τεχνητές αναπνοές και κινήσεις συμπίεσης του θώρακα, παρόμοιες με την ανθρώπινη ΚΑΡΠΑ, στην προσπάθεια διάσωσης του ζώου. Εάν είμαστε το πρώτο άτομο που συναντά έναν σκύλο που δεν αναπνέει, θα πρέπει να καλέσουμε αμέσως έναν κτηνίατρο ή σε μια κλινική-νοσοκομείο ζώων, ώστε να μας συμβουλεύσουν για τον ορθό τρόπο μεταφοράς του ζώου, καθώς και για να τους ενημερώσουμε για τη σοβαρότητα της κατάστασης και την άφιξή μας. Αν υπάρχει διαθέσιμος κτηνίατρος που μπορεί να έρθει άμεσα είναι κι αυτό μια επιλογή. Σε κάθε περίπτωση μέχρι να προσκομίσουμε το ζώο ή να έρθει ένας κτηνίατρος, θα το βοηθήσουμε εμείς σε αυτό το χρονικό διάστημα, κατόπιν κτηνιατρικής καθοδήγησης και εφόσον γνωρίζουμε τη διενέργεια ΚΑΡΠΑ. Υπάρχουν τρία εύκολα βήματα που θα μας βοηθήσουν να θυμόμαστε πώς να κάνουμε ΚΑΡΠΑ σε ένα σκύλο:
- Βεβαιωνόμαστε ότι οι αεραγωγοί (αναπνευστικό σύστημα – ρινικές κοιλότητες) είναι καθαροί και ελέγχουμε το στόμα και το λαιμό για τυχόν εμπόδια, όπως τροφή ή κάποιο ξένο σώμα. Οι αεραγωγοί πρέπει να είναι καθαροί και διαβατοί για να πραγματοποιηθεί επιτυχής ΚΑΡΠΑ.
- Ελέγχουμε εάν ο σκύλος αναπνέει. Ελέγχουμε το στέρνο αν ανεβαίνει και κατεβαίνει ως ένδειξη της αναπνευστικής λειτουργίας. Εάν ο σκύλος αναπνέει, η ΚΑΡΠΑ δεν είναι απαραίτητη.
- Ελέγχουμε τον καρδιακό παλμό ξαπλώνοντας τον σκύλο από τη δεξιά πλευρά και σπρώχνοντας τον μπροστινό αγκώνα προς το στήθος. Στο σημείο όπου ο αγκώνας συναντά το στήθος είναι η θέση της καρδιάς. Εάν δεν μπορούμε να δούμε κίνηση σε αυτή την περιοχή, ακουμπάμε την παλάμη μας για να νιώσουμε τον παλμό της καρδιάς.
Εάν ένας σκύλος πνίγεται, η λαβή Heimlich μπορεί να πραγματοποιηθεί τοποθετώντας τα χέρια μας και στις δύο πλευρές του θώρακα και ασκώντας πίεση. Μετά την αφαίρεση του αντικειμένου, μπορεί να διενεργηθεί ΚΑΡΠΑ εάν ο σκύλος εξακολουθεί να μην αναπνέει.
Ασκούμε πίεση στην πληγή και ανασηκώνουμε το τραυματισμένο μέρος του σώματος.
Αποφεύγουμε την συγκράτηση του σκύλου μας και τον κρατάμε μακριά από αντικείμενα που μπορούν δυνητικά να τον τραυματίσουν. Όταν σταματήσει το επιληπτικό επεισόδιο, κρατάμε τον σκύλο μας ζεστό σε ένα ήσυχο σημείο.
Μετακινούμε τον σκύλο μας σε δροσερό, σκιερό μέρος, εάν βρισκόμαστε έξω. Εάν έχουμε κάποια πετσέτα μαζί μας, τη βρέχουμε με δροσερό νερό και την απλώνουμε στο λαιμό ή το κεφάλι του σκύλου μας. Μπορούμε επίσης να βάλουμε τα πόδια ή την κοιλιά του σε δροσερό νερό.
Κρατάμε τον σκύλο μας ζεστό και ήρεμο, καθώς τον συγκρατούμε. Εάν δεν έχει τις αισθήσεις του, κρατάμε το κεφάλι του στο ίδιο επίπεδο με το υπόλοιπο σώμα.
Εκπαίδευση για την παροχή πρώτων βοηθειών
Μπορούμε, επίσης, να παρακολουθήσουμε κάποιο σεμινάριο πρώτων βοηθειών για κατοικίδια ζώα, ώστε να εκπαιδευτούμε ακόμη πιο σωστά στη διενέργεια ΚΑΡΠΑ και άλλων χρήσιμων τεχνικών.
Πότε αναζητούμε κτηνιατρική βοήθεια;
Πάντα! Δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι οι πρώτες βοήθειες που παρέχουμε στον σκύλο μας, δεν υποκαθιστούν την κτηνιατρική φροντίδα, αλλά έχουν σκοπό να σταθεροποιήσουν την κατάσταση του ζώου, μέχρι να παρασχεθεί η κατάλληλη φροντίδα από έναν κτηνίατρο. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να είμαστε σε επικοινωνία με κάποιον κτηνίατρο, ώστε να μας καθοδηγήσει μέχρι να μεταφερθεί το ζώο στο ιατρείο, ώστε να διασφαλιστεί η ασφαλέστερη δυνατή διαχείριση της υγείας του.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Γενικά Άρθρα (Πρωτόγονες Φυλές Σκύλων)
Ο σκύλος ήταν πάντα ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου και έχει σταθεί δίπλα του στις πιο δύσκολες και αντίξοες καταστάσεις. Πολλές φορές , οι σκύλοι έχουν θυσιάσει ακόμα και την ζωή τους στην προσπάθεια να σώσουν και να προστατέψουν τον άνθρωπο που τα φροντίζει.
Τα αποτελέσματα των ερευνών αποκάλυψαν ότι ένα απροσδόκητο και γεωγραφικά ποικίλο σύνολο φυλών - συμπεριλαμβανομένου του Σιβηρικό Χάσκυ, του Αφγανικού Ιχνηλάτη, του Αφρικανικού Μπασέντζι, του Κινεζικού Τσόου Τσόου, του Ιαπωνέζικου Ακίτα και του Αιγύπτιου Σαλούκι - σχετίζεται με τους αρχαίους προγόνους του σκύλου, τους λύκους. "Οι σκύλοι από αυτές τις φυλές μπορεί να είναι οι καλύτεροι ζωντανοί εκπρόσωποι της γενετικής δεξαμενής των προγόνων των σκύλων", γράφουν οι ερευνητές.
Το εύρημα μπορεί να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς ορισμένων εμπειρογνωμόνων ότι οι σκύλοι προέρχονταν από την Ασία και μετανάστευσαν με τους ανθρώπους τόσο νότια προς την Αφρική όσο και βόρεια προς στην Αρκτική.(πηγή National Geographic)
Παρακάτω μπορείτε να δείτε ποιες είναι οι αρχαιότερες ράτσες.
Afghan Hound (Αφγανικός Ιχνηλάτης): Το Afghan Hound θεωρείται μια από τις πιο αρχαίες ράτσες. Οι σκύλοι αυτοί αναφέρονται σε πολλούς αιγυπτιακούς παπύρους και έχουν βρεθεί σε τοιχογραφίες σε σπήλαια στο Βόρειο Αφγανιστάν 8000 χρόνια π.Χ. . Το μακρύ και πυκνό του τρίχωμά τους δημιουργήθηκε με το πέρασμα των αιώνων ώστε να τους επιτρέψει να ζουν σε περιοχές με βαρύ χειμώνα. Το Αφγανικό Λαγωνικό έχει αριστοκρατική εμφάνιση είναι πολύ γλυκό, τρυφερό και παιχνιδιάρικο και απολαμβάνει τη συντροφιά του ανθρώπου.
Basenji (Μπασέντζι): Η φυλή σκύλων Μπασέντζι εμφανίζεται στο Κονγκό. Ένα από τα χαρακτηριστικά τους είναι ότι τα σκυλιά αυτά δεν γαυγίζουν. Δεν σημαίνει όμως ότι παραμένουν εντελώς σιωπηλά. Συνηθίζουν να βγάζουν ήχους που μοιάζουν τόσο με όμορφο τραγούδι όσο και με συγκλονιστική κραυγή, καθώς επίσης βγάζουν ήχους όπως τα συνηθισμένα κλαψουρίσματα σκύλων.
Chinese Shar-Pei (Σαρ Πέι): Το Σαρ Πέι εμφανίστηκε στην Κίνα πριν αιώνες και το χρησιμοποιούσαν ως ποιμενικό φύλακα και κυνηγό. Είναι ένας ανεξάρτητος και άγρυπνος σκύλος. Εξαιρετικά αφοσιωμένος στην οικογένεια του, συνηθίζει να γίνεται επιφυλακτικός με τους ανθρώπους που δεν γνωρίζει. Απολαμβάνει την ανθρώπινη συντροφιά περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φυλή σκύλων και αγαπά να βρίσκεται συνεχώς στο πλάι του ιδιοκτήτη του.
Akita (Ακίτα): Τα Ακίτα είναι μία μεγαλόσωμη φυλή σκύλων με καταγωγή τη βόρεια Ιαπωνία. Ανήκει στο είδος Spitz, του οποίου χαρακτηριστικά είναι η μακριά παχιά και συνήθως λευκή γούνα, τα μυτερά αυτιά και η χαρακτηριστική ουρά που αγκαλιάζει την πλάτη. Η ιαπωνική ιστορία περιγράφει ως πρόγονο του Ακίτα, το Matagi, σκύλο που χρησιμοποιούταν στο κυνήγι αγριογούρουνου, αρκούδας και ελαφιού. Το πιο γνωστό Ακίτα είναι ο Hachikō, ο σκύλος που έγινε γνωστός για την πίστη και την αφοσίωσή του. Γεννήθηκε το 1923 και έζησε μαζί με τον καθηγητή Hidesaburō Ueno.
Saluki (Σαλούκι): Θεωρείται μια από τις πιο παλιές, ίσως και η παλαιότερη, φυλή κυνηγόσκυλων. Είναι ο μοναδικός σκύλος που με το πέρασμα των αιώνων δεν έχει αλλάξει καθόλου, γιατί δεν έχει διασταυρωθεί με άλλες ράτσες. Έχουν βρεθεί απεικονίσεις του σε τοιχογραφίες όπως και Σαλούκι που έχουν μουμιοποιηθεί σε αρχαίους τάφους στην ευρύτερη περιοχή του Νείλου. Θεωρείται ο σκύλος των Βεδουίνων και γενικότερα των νομαδικών αραβικών λαών.
Alaskan Malamute: Το Αλάσκαν Μαλαμούτ είναι η μεγαλύτερη από όλες τις βόρειες φυλές. Πρόκειται για έναν εκπληκτικό σκύλο εργασίας με μεγάλη αντοχή και δύναμη. Η φυλή πήρε το όνομά της από το λαό των Εσκιμώων Μαλαμούτ Ινουίτ στην Αλάσκα οι οποίοι χρησιμοποιούσαν αυτούς τους σκύλους στο κυνήγι, για προστασία και για να τους βοηθούν να μεταφέρουν μέσα στο τσουχτερό κρύο και τους πάγους τα βαριά φορτία τους.
Chow Chow (Τσόου Τσόου): Τα Τσόου Τσόου υπάρχουν στην Κίνα για πάνω από 2000 χρόνια. Είναι ευγενικά, υπομονετικά, πιστά και φιλικά με την οικογένειά τους, αλλά συγκρατημένα με τους ξένους. Συνήθως δένονται συναισθηματικά και είναι ιδιαίτερα προστατευτικά με τα μέλη της οικογένειας. Η εκπαίδευση του Τσόου Τσόου δεν είναι και πολύ εύκολη υπόθεση. Πρέπει να ξεκινήσετε από μικρή ηλικία (ιδανικά 2 μηνών) για να θέσετε σωστές και γερές βάσεις.
Samoyed ( Σαμογέντ): Το Σαμογιέντ έχει πάρει το όνομά του από τη νομαδική φυλή Σαμογιέντ ,χρησιμοποιώντας το αρχικά σαν φύλακα και κυνηγό και στη συνέχεια για να τραβά φορτία. Επειδή αντέχει στις δύσκολες καιρικές συνθήκες, στις κακουχίες και είναι φιλικό βοήθησε στις εξερευνήσεις σε Αρκτική και Ανταρκτική. Πρόκειται για ένα έξυπνο, πιστό, ήρεμο και αξιαγάπητο σκύλο. Είναι παιχνιδιάρικος και τα πάει καλά με τα παιδιά. Είναι ιδιαίτερα κοινωνικός και φιλικός με όλους.
American Eskimo Dog ( Αμερικανικό Εσκιμό): Η φυλή θεωρείται ότι προήλθε από το γερμανικό Spitz, με την άφιξη μεταναστών στην Αμερική. Είναι κάτασπρο, με κεφάλι στενό, με έντονο ρύγχος και αυτιά όρθια και τριγωνικά. Τα μάτια του έχουν έντονο σκούρο χρώμα. Η γούνα του είναι μακριά και η ουρά του γυρίζει ακουμπώντας στην πλάτη του. Το Αμέρικαν Έσκιμο είναι ένας χαρούμενος σκύλος με υψηλό πνεύμα, αρκετά θορυβώδης που απολαμβάνει την έντονη άσκηση, ειδικά στο χιόνι. Μπορεί να ζήσει σε όλα τα είδη σπιτιών, από διαμέρισμα μέχρι και σε μεγάλο σπίτι με αυλή ή κήπο.
Canaan Dog (Σκύλος της Χαναάν): Η συγκεκριμένη φυλή είναι από τις αρχαιότερες στον κόσμο, όπως μαρτυρούν απεικονίσεις του σε τάφους στο Beni-Hassan του 2200 π.Χ. Οι σκύλοι αυτοί, ήταν σε άγρια κατάσταση στην έρημο Negev, όπου και τους εξημέρωσαν οι βεδουίνοι για να τους φυλάνε τα πρόβατα και να τους προστατεύουν. Ο ενεργητικός, υπάκουος και πολύ φιλικός με όσους γνωρίζει αυτός σκύλος έχει διακριθεί σε μια ποικιλία καθηκόντων που αφορούν στην αξιοπιστία και την υπακοή. Λειτουργεί καλά ως μέλος ομάδας, αλλά την ίδια στιγμή μπορεί να θελήσει να λειτουργήσει και ανεξάρτητα. Είναι αφοσιωμένος και ευγενικός.
Κοκόνι: Ελληνική φυλή με αρχαία καταγωγή. Άπειρες αναπαραστάσεις σε αγγεία, αγάλματα, ειδώλια και νομίσματα φανερώνουν την ύπαρξή του και την στενή σχέση του με την αρχαία ελληνική οικογένεια. Από αναφορές σε κείμενα και γκραβούρες ο σκύλος αυτός εμφανίζεται από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα σε μια αδιάσπαστη συνέχεια σε όλο τον Ελλαδικό χώρο. Το Κοκόνι είναι ένας μικρόσωμος σκύλος με κορμό μακρύτερο από ότι το ύψος του, τρίχωμα κοντό στο πρόσωπο και στα μπροστινά μέρη των ποδιών, μετρίως μακρύ στον κορμό και το λαιμό, και μακρύτερο στην ουρά και τους γλουτούς. Έχει τριγωνικό κεφάλι με πεσμένα αυτιά και η ουρά του σχηματίζει ημικύκλιο. Ο μικρόσωμος αυτός σκύλος, ο οποίος είναι πανέξυπνος, απαντάται σε όλο τον ελλαδικό χώρο.
Γενικά Άρθρα (Ταξιδεύοντας Με Τον Σκύλο Μας)
Για τους περισσότερους σκύλους κάθε ταξίδι αποτελεί μια συναρπαστική και συχνά ευχάριστη εμπειρία. Στους τετράποδους φίλους μας αρέσει να συμμετέχουν σε όλες τις οικογενειακές δραστηριότητες, ενώ σύντομα αντιλαμβάνονται ότι η μετακίνηση με το αυτοκίνητο συχνά οδηγεί και σε βόλτα! Δυστυχώς, όμως, μερικοί σκύλοι στρεσάρονται με τις μετακινήσεις είτε επειδή νιώθουν φόβο, είτε επειδή ζαλίζονται. Είναι σημαντικό όταν πρόκειται να πραγματοποιήσουμε κάποιο μεγάλο ταξίδι με το κατοικίδιό μας, να είμαστε πάντα κατάλληλα προετοιμασμένοι!
Τι θα χρειαστούμε ώστε να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι για ένα ταξίδι;
Είναι σημαντικό να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι όλοι οι σκύλοι πρέπει να έχουν microchip, το οποίο αποτελεί μια μόνιμη μορφή αναγνώρισης του κατοικίδιού μας, στη δυσάρεστη περίπτωση που χαθεί. Ασφαλώς, είναι επίσης καλό ο σκύλος μας να φοράει κολάρο με ένα ταμπελάκι που θα αναγράφει τη διεύθυνσή μας και τον αριθμό τηλεφώνου μας. Έτσι αυξάνουμε τις πιθανότητες ο σκύλος μας να εντοπιστεί ευκολότερα αν χαθεί.
Επίσης, καλό είναι πριν από κάθε ταξίδι να κάνουμε μια επίσκεψη στον κτηνίατρό μας, ώστε να βεβαιωθούμε ότι ο μικρός μας φίλος είναι υγιής και να κάνουμε ό,τι χρειάζεται, ώστε να μπορεί να ταξιδέψει με ασφάλεια.
Με ποιο μέσο θα ταξιδέψουμε;
- Ταξίδι με το αυτοκίνητο – οδικώς
Ορισμένοι σκύλοι είναι λίγο ανήσυχοι όταν ταξιδεύουν για πρώτη φορά, αλλά τελικά ο θόρυβος και η κίνηση του αυτοκινήτου συνήθως τους ηρεμεί και μπορεί και να αποκοιμηθούν. Εάν ο σκύλος μας ζαλίζεται εύκολα, καλό είναι να μην τον ταΐσουμε για μια ώρα περίπου πριν το ταξίδι.
Θα πρέπει να έχουμε πάντα μαζί μας άφθονο φρέσκο νερό, ιδιαίτερα όταν ταξιδεύουμε με ζεστό καιρό, καθώς επίσης καλό είναι να κάνουμε συχνές στάσεις για να δώσουμε νερό στον μικρό μας φίλο και να τον αφήσουμε λίγο να ξεμουδιάσει. Δεν αφήνουμε ποτέ τον σκύλο μας μόνο του στο αμάξι το καλοκαίρι, καθότι διατρέχει σοβαρό κίνδυνο θερμοπληξίας.
Οι σκύλοι μπορούν να ταξιδεύουν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου είτε με ειδική ζώνη ασφαλείας για σκύλους, είτε στο κλουβί μεταφοράς τους (οι σκύλοι μικρόσωμων φυλών). Είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν ανοίγουμε την πίσω πόρτα του αυτοκινήτου σε περίπτωση που ο σκύλος σας πεταχτεί έξω ενθουσιασμένος.
Το κλουβί μεταφοράς θα πρέπει να είναι καλά στερεωμένο στο κάθισμα και αντίστοιχα στην περίπτωση χρήσης ζώνης ασφαλείας για σκύλους, αυτή στερεώνεται στις αντίστοιχες ζώνες ασφαλείας του αυτοκινήτου. Η προστασία αυτή δεν είναι μόνο για τους μικρούς μας φίλους, αλλά και για εμάς, καθώς σε περίπτωση ατυχήματος, μειώνεται ο κίνδυνος τραυματισμού των επιβατών από τον σκύλο.
Θα πρέπει οπωσδήποτε πριν το ταξίδι μας να επικοινωνήσουμε με την αεροπορική εταιρεία πολύ νωρίτερα για να μας ενημερώσουν σχετικά με την πολιτική και τους κανόνες που αφορούν τη μεταφορά σκύλων. Σύμφωνα με το μέγεθος και τη φυλή του σκύλου μας, συνήθως οι αεροπορικές εταιρείες επιτρέπουν τη μεταφορά του κατοικίδιού μας, είτε στην καμπίνα μαζί μας, είτε σε ειδικό χώρο του αεροσκάφους. Θα πρέπει στο κλουβί μεταφοράς του σκύλου μας, να αναγράφονται τα στοιχεία επικοινωνίας μας ευκρινώς. Μπορούμε να κολλήσουμε άλλο ένα κομμάτι χαρτί με αυτές τις πληροφορίες και στο εσωτερικό του κλουβιού για επιπλέον ασφάλεια. Εάν πρόκειται να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό, θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας αρκετά νωρίτερα από το ταξίδι, ώστε να μας ενημερώσει κατάλληλα για τις εξετάσεις, τα εμβόλια κ.λπ. που πρέπει να γίνουν πριν φύγουμε από τη χώρα, καθώς και να φτιάξουμε το διαβατήριο του σκύλου μας με όλα τα απαραίτητα.
Είναι καλή ιδέα να έχουμε τον σκύλο μας σε καταστολή πριν το ταξίδι;
Εάν ο σκύλος μας στρεσάρεται πολύ με τις μετακινήσεις, καλό είναι να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας σχετικά με τη χορήγηση κάποιου ηρεμιστικού σκευάσματος πριν το ταξίδι. Υπάρχουν δύο είδη ηρεμιστικών σκευασμάτων, τα φαρμακευτικά που συνταγογραφούνται από τον κτηνίατρό μας και τα φυτικά. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι υπάρχει διαφορά στο φάσμα δραστικότητας, καθώς και στο επίπεδο ασφάλειας ανάμεσα σε φαρμακευτικά και φυτικά σκευάσματα. Ο κτηνίατρός μας θα μας προτείνει την καταλληλότερη επιλογή σκευάσματος για το κατοικίδιό μας και θα μας συμβουλέψει σχετικά τον ορθό τρόπο χορήγησής του.
Τι κάνουμε αν ο σκύλος μας ζαλίζεται και έχει ναυτία με κάθε μετακίνηση;
Δυστυχώς, πολλά σκυλάκια ζαλίζονται εύκολα κατά τη μεταφορά τους με οποιοδήποτε μέσο. Ένας σκύλος που ζαλίζεται μπορεί να εμφανίσει τα ακόλουθα συμπτώματα: ναυτία, σιελόρροια, εμετό, ανησυχία, άγχος και τρέμουλο.
Ωστόσο, η ναυτία του μικρού μας φίλου δεν θα πρέπει να αποτελεί εμπόδιο για να τον πάρουμε μαζί μας στις εξορμήσεις μας. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας για ό,τι χρειάζεται ο μικρός μας φίλος και να προγραμματίσουμε το επόμενο ταξίδι μας!
Πηγή: www.vetlexicon.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
