ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Τα ινδικά χοιρίδια είναι φυτοφάγα ζώα. Το πιο σημαντικό μέρος της διατροφής τους, όπως και στα κουνέλια, είναι τα χόρτα. Τα χόρτα είναι ζωτικής σημασίας για τη διατροφή των ινδικών χοιριδίων, επειδή τα δόντια τους μεγαλώνουν συνεχώς καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους και μέσα από τη διαδικασία μάσησης του χόρτου ακονίζονται τα δόντια τους. Πέραν αυτού είναι, επίσης, πλούσια σε θρεπτικά συστατικά, καθώς και σε ζυμώσιμες (πεπτές) και μη ζυμώσιμες (άπεπτες) φυτικές ίνες. Οι μη ζυμώσιμες φυτικές ίνες βοηθούν στην κινητικότητα του εντέρου και οι ζυμώσιμες αξιοποιούνται από τα ωφέλιμα βακτήρια της χλωρίδας του εντέρου για την παραγωγή βιταμίνης Β και αμινοξέων. Τα ινδικά χοιρίδια θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας χόρτο, όπως το χόρτο timothy (τριφύλλι) και το orchard brome (βρόμος), ανά πάσα στιγμή. Αποφεύγουμε να δίνουμε το χόρτο alfalfa (μηδική) σε ινδικά χοιρίδια ηλικίας άνω των 6 μηνών, καθότι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, το οποίο μετά από αυτή την ηλικία μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό πετρών στο ουροποιητικό σύστημα. Το χόρτο alfalfa ενδείκνυται για αναπτυσσόμενα (έως 6 μηνών), έγκυα ή θηλάζοντα ζώα.
Τα ινδικά χοιρίδια δεν είναι σε θέση να παράγουν από μόνα τους βιταμίνη C, όπως και ο άνθρωπος. Επομένως, πρέπει να την πάρουν από την τροφή τους εξωγενώς, για την κάλυψη των αναγκών τους και την αποφυγή εκδήλωσης ασθένειας (σκορβούτο) από την ανεπαρκή πρόσληψη βιταμίνης C. Για να μην συμβεί αυτό, θα πρέπει να ταΐζουμε το μικρό μας φίλο με μια ποικιλία από φρέσκα λαχανικά (ιδιαίτερα φυλλώδη λαχανικά) καθημερινά. Τα φυλλώδη πράσινα λαχανικά θα πρέπει να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος από τη συμπληρωματική χορήγηση φρούτων και λαχανικών, και τα υπόλοιπα να προσφέρονται σε μικρές ποσότητες. Τα πράσινα λαχανικά όπως ο μαϊντανός, η λαχανίδα (kale), το μπρόκολο, οι πράσινες πιπεριές κ.α. είναι ιδιαίτερα καλές πηγές βιταμίνης C. Στη διατροφή εντάσσονται και μερικά φρούτα όπως μήλο, αχλάδι κ.α. σε πιο περιορισμένες ποσότητες. Καλό είναι να αποφεύγουμε τις απότομες αλλαγές στη διατροφή τους, έτσι η εισαγωγή των λαχανικών (ιδιαίτερα αν είναι πρώτη φορά που τα καταναλώνουν) στη διατροφή τους, θα πρέπει να γίνεται πολύ σταδιακά για να αποφευχθούν τυχόν πεπτικές διαταραχές.
Ένα μικρό μέρος της διατροφής τους αποτελούν και οι τροφές τύπου pellet, οι οποίες συμβάλλουν στην πρόληψη οδοντικών και πεπτικών προβλημάτων που εμφανίζονται αρκετά συχνά στα ινδικά χοιρίδια. Προσέχουμε πάντα οι τροφές αυτές να προορίζονται για ινδικό χοιρίδιο και όχι για κουνέλι, καθότι υπάρχει σημαντική διαφορά στα επίπεδα βιταμίνης C. Επίσης, καλό είναι να παρακολουθούμε προσεκτικά το βάρος του κατοικίδιου μας και η ποσότητα pellet που δίνουμε να είναι ελεγχόμενη.
Αποφεύγουμε τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε άμυλο, όπως μπιζέλια, δημητριακά, ψωμί κ.α., καθότι αυτή η κατηγορία τροφίμων μπορεί να προκαλέσει σοβαρές διαταραχές στη χλωρίδα του γαστρεντερικού συστήματος του ινδικού χοιριδίου.
Μπορούμε να ρωτήσουμε τον κτηνίατρό μας για να μας συμβουλεύσει κατάλληλα σχετικά με τη διατροφή του μικρού μας φίλου.
Φυσικά, είναι σημαντικό για το ινδικό μας χοιρίδιο να έχει πάντα διαθέσιμο φρέσκο, καθαρό νερό, είτε σε ποτίστρα είτε σε κάποιο βαρύ μπωλ για να μην χυθεί.
Η όψη, η μυρωδιά, η γεύση και η υφή του φαγητού, αποτελούν ερέθισμα που τραβάει την προσοχή του μικρού μας φίλου, όπως και ο ήχος προετοιμασίας του φαγητού, που του προσφέρει ένα ευχάριστο αίσθημα προσμονής για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
ΚΛΟΥΒΙ
Το κλουβί του μικρού μας φίλου μπορεί να είναι είτε μεταλλικό, είτε από ανθεκτικό πλαστικό ή γυαλί. Το ξύλο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται γιατί είναι δύσκολο να καθαριστεί και είναι εύκολο για τα ινδικά χοιρίδια να το μασήσουν. Θα πρέπει να υπάρχει μια πλευρά ανοιχτή για να διευκολύνεται ο αερισμός. Θα πρέπει επίσης να είναι ανθεκτικό, ώστε να αποτρέπει τη διαφυγή του ζώου, αλλά και να μην έχει αιχμηρές άκρες που θέτουν σε κίνδυνο το ινδικό μας χοιρίδιο.
Η κάτω επιφάνεια του κλουβιού μπορεί να είναι είτε σχαρωτή, είτε επίπεδη. Παρότι η σχαρωτή επιφάνεια βοηθάει να διατηρηθεί περισσότερο η περιοχή καθαρή, συχνά προκαλεί τραυματισμούς στα πόδια του ζώου, ειδικά όταν το ινδικό χοιρίδιο πέφτει μέσα στο συρμάτινο πλέγμα και πανικοβάλλεται προσπαθώντας να ξεφύγει. Έτσι, μπορεί η επίπεδη κάτω επιφάνεια του κλουβιού να απαιτεί περισσότερη προσπάθεια για να διατηρηθεί καθαρή, όμως είναι πολύ πιο ασφαλής επιλογή για το κατοικίδιό μας.
Το υλικό που χρησιμοποιούμε ως στρωμνή πρέπει να είναι καθαρό, μη τοξικό, απορροφητικό και χωρίς σκόνη. Γενικά υπάρχουν στην αγορά ειδικά υποστρώματα από ροκανίδια, πέλλετ και απορροφητικό τεμαχισμένο χαρτί. Δεν συνιστάται η χρήση ρινισμάτων κέδρου επειδή σχετίζονται με την πρόκληση αναπνευστικής δυσκολίας και ηπατικής νόσου στα ινδικά χοιρίδια. Καθώς, επίσης πρέπει να αποφεύγεται και η σκόνη από πριονίδι, διότι μπορεί να προκαλέσει έμφραξη στο γαστρεντερικό σωλήνα του ζώου σε περίπτωση κατανάλωσης.
Το μέγεθος του κλουβιού πρέπει να είναι τέτοιο ώστε το ινδικό μας χοιρίδιο να ζει άνετα μέσα σε αυτό. Μπορεί να είναι ανοιχτό στο επάνω μέρος, αλλά θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι οι πλαϊνές πλευρές είναι αρκετά ψηλές, έτσι ώστε το κατοικίδιό μας να μην μπορεί να πηδήξει έξω από το κλουβί και να τραυματιστεί. Είναι επίσης σημαντικό να λάβουμε υπόψη και τυχόν άλλα κατοικίδια, αν υπάρχουν στο σπίτι, που μπορεί να αποτελούν απειλή εάν το επάνω μέρος του κλουβιού είναι ανοιχτό.
Το περιβάλλον στο οποίο θα πρέπει να βρίσκεται το κλουβί με το ινδικό μας χοιρίδιο θα πρέπει να έχει ηρεμία, έτσι η καλύτερη επιλογή είναι σε ένα ήσυχο σημείο του σπιτιού μακριά από έντονους θορύβους. Θα πρέπει να αποφεύγουμε την άμεση έκθεση στο ηλιακό φως, καθώς και τα κρύα σημεία του σπιτιού με αυξημένη υγρασία. Είναι νυκτόβια ζώα, επομένως χρειάζονται μικρές περιόδους φωτός για να ξεκουραστούν.
Τα ινδικά χοιρίδια είναι κοινωνικά ζώα, επομένως περισσότερα από ένα μπορούν να φιλοξενηθούν με ασφάλεια μαζί, συμπεριλαμβανομένων των αρσενικών με τα θηλυκά. Τα νέα αρσενικά μπορεί περιστασιακά να τσακώνονται με την παρουσία ενός θηλυκού, αλλά συνήθως είναι καλά μαζί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, τα μεγαλύτερα, πιο κυρίαρχα ινδικά χοιρίδια μπορεί να μασήσουν τα αυτιά ή να δαγκώσουν αφαιρώντας τρίχωμα από τα υπόλοιπα ινδικά χοιρίδια που διαμένουν στο κλουβί, οπότε αυτό θα πρέπει να το έχουμε υπόψη.
ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ
Τα ινδικά χοιρίδια είναι αρκετά εύκολα στο χειρισμό. Η τοποθέτηση ενός χεριού στο κλουβί συχνά οδηγεί στην προσέγγιση του ινδικού χοιριδίου. Στη συνέχεια, είναι πιο εύκολο να τα πιάσουμε. Το ένα μας χέρι πρέπει να συγκρατεί τα πίσω άκρα, ενώ το άλλο χέρι να κρατάει το ζώο από τη μέση. Συνιστώνται πάντα δύο χέρια όταν συγκρατούμε ένα ινδικό χοιρίδιο, ώστε να υπάρχει μικρότερος κίνδυνος πτώσης. Σπάνια γίνονται επιθετικά, ωστόσο μπορεί να πηδήξουν ή να προσπαθήσουν να τρέξουν αν δεν έχουν συνηθίσει τους χειρισμούς. Επομένως, χρειάζεται προσοχή και εξοικείωση με τη διαδικασία.
Πηγή: www.vetcarepethospital.ca
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Από μέρα σε μέρα θα φέρουμε στο σπίτι τον νέο μας τετράποδο φίλο! Ήρθε η ώρα να πάμε για ψώνια, ώστε το νέο μας κατοικίδιο να έχει όλα όσα χρειάζεται ήδη από την πρώτη μέρα! Εάν είναι η πρώτη φορά που υιοθετούμε κατοικίδιο, σίγουρα μας διακατέχει ακόμη μεγαλύτερος ενθουσιασμός! Έχοντας μεριμνήσει για όλες τις ανάγκες του νέου μας κατοικίδιου, ήδη πριν από τον ερχομό του στο σπίτι, θα είμαστε σε θέση να εστιάσουμε περισσότερο στον εγκλιματισμό και την εξοικείωσή του στο νέο του περιβάλλον. Έτσι, δε θα χάσουμε ούτε λεπτό από την έναρξη της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Παρακάτω ακολουθεί μια λίστα με όλα τα βασικά που θα χρειαστούμε για το νέο μας κατοικίδιο.
1. Τροφή για τον σκύλο ή τη γάτα μας
Εάν είναι εφικτό, πριν τον ερχομό του νέου μας κατοικίδιου στο σπίτι, θα πρέπει να μάθουμε ποια τροφή τρώει, ώστε να του αγοράσουμε την ίδια. Εάν δεν μπορούμε να μάθουμε ποια τροφή έτρωγε ο νέος μας φίλος, θα πρέπει να επιλέξουμε μια ποιοτική τροφή που να είναι κατάλληλη για το ηλικιακό του στάδιο. Για παράδειγμα, εάν πρόκειται να αποκτήσουμε ένα νεογέννητο κουτάβι ή γατάκι, θα πρέπει να πάρουμε τροφή για κουτάβι ή γατάκι. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ένα νέο κατοικίδιο μπορεί να έχει κάποια τροφική αλλεργία και να απαιτεί διαφορετικό είδος τροφής. Σε περίπτωση διαγνωσμένης τροφικής αλλεργίας θα πρέπει να είμαστε πλήρως ενημερωμένοι πριν την αγορά τροφής για τον τετράποδο φίλο μας.
2. Μπωλ φαγητού και νερού
Τα μπωλ νερού και φαγητού για κατοικίδια μπορεί να είναι ανοξείδωτα ή κεραμικά. Αλλά ακόμη κι αν ψάχνουμε για κάτι πιο περίπλοκο από αυτό, σίγουρα θα το βρούμε. Στην αγορά κυκλοφορούν διάφορα είδη μπωλ, όπως αυτά που είναι υπερυψωμένα επίσης. Και φυσικά, μπορούμε πάντα να εξατομικεύσουμε τα μπωλ του μικρού μας φίλου φτιάχνοντας μια επιγραφή με το όνομά του σε κάθε μπωλ.
3. Κολάρο και οδηγός (λουρί)
Όπως και με τα μπωλ νερού και φαγητού, έτσι τόσο το κολάρο, όσο και ο οδηγός μπορούν να εξατομικευτούν, καθώς υπάρχει τεράστια ποικιλία στην αγορά. Υπάρχουν αναδιπλούμενα λουριά, λουριά με ενσωματωμένες σακούλες περιττωμάτων, λουριά με επενδεδυμένες λαβές, φωσφοριζέ κολάρα και άλλα πολλά. Μπορούμε να επιλέξουμε ότι μας αρέσει, χωρίς ενοχές! Ο μικρός μας φίλος μπορεί να έχει και παραπάνω από ένα κολάρα. Από την άλλη τα διαφορετικά λουριά μπορούν να εξυπηρετήσουν διαφορετικούς σκοπούς και είναι πάντα έξυπνη ιδέα να έχουμε ένα επιπλέον λουρί μαζί μας.
Όσον αφορά στο κολάρο, οι επιλογές είναι εξίσου ατελείωτες. Και πάλι, εξαρτάται από το τι ανταποκρίνεται καλύτερα τόσο στις δικές μας, όσο και στις ανάγκες του κατοικίδιου μας. Λαμβάνουμε υπόψη ότι όταν πρόκειται για περιλαίμια για γάτες, ένα κολάρο που σπάει εύκολα είναι η καλύτερη επιλογή σε περίπτωση που η γάτα μας πιαστεί κάπου κατά την αναρρίχηση.
4. Ταυτότητα κατοικίδιου και microchip
Από τα πιο σημαντικά και βάσει νόμου (όσον αφορά στο microchip) απαραίτητα πράγματα που δεν πρέπει να αμελήσουμε να κάνουμε με την υιοθέτηση κάθε νέου κατοικίδιου. Κάθε χρόνο χάνονται πάρα πολλά ζώα. Θα πρέπει να μεριμνήσουμε άμεσα για την τοποθέτηση microchip, καθώς και μιας ταυτότητας με τα αναγραφόμενα στοιχεία μας, στο κολάρο του τετράποδου φίλου μας, ώστε να μπορέσουμε να τον αναζητήσουμε και να βρεθεί σε περίπτωση που χαθεί. Ακόμη και μετά την τοποθέτηση του microchip σε περίπτωση αλλαγής κάποιου από τα στοιχεία μας ή του τόπου κατοικίας μας, αυτά θα πρέπει να ανανεώνονται ακολούθως και στην καρτέλα του κατοικίδιου μας. Με την απόκτηση του καινούριου μας τετράποδου φίλου, σε περίπτωση που δεν έχει ήδη microchip, τότε αυτό θα πρέπει να τοποθετηθεί από την πρώτη κιόλας επίσκεψη στον κτηνίατρο. Ποτέ δεν ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί και σίγουρα θέλουμε να έχουμε το κατοικίδιό μας προστατευμένο.
5. Κουτί Πρώτων Βοηθειών
Ένα καλό και πλήρες κουτί πρώτων βοηθειών για τους τετράποδους φίλους μας, θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον τα ακόλουθα:
- Αποστειρωμένες γάζες
- Επιδέσμους
- Λευκοπλάστη
- Οινόπνευμα
- Αντιβιοτική αλοιφή
- Βαμβάκι
- Οξυζενέ
- Τσιμπιδάκι
- Ηλεκτρονικό θερμόμετρο
- Φίμωτρο (προαιρετικά)
6. Κρεβατάκι
Το κρεβατάκι του μικρού μας φίλου αποτελεί το ασφαλές μέρος στο οποίο θα χαλαρώνει και θα κοιμάται. Θα πρέπει να είναι άνετο και να του επιτρέπει να τεντώνεται και να ξεκουράζεται επαρκώς. Πιθανότατα να αλλάξουμε πολλά κρεβατάκια κατά τη διάρκεια της ζωής του κατοικίδιου μας και μόλις ο σκύλος μας μεγαλώσει, το κρεβάτι του θα πρέπει να του παρέχει την απαραίτητη υποστήριξη που χρειάζεται για τις αρθρώσεις του.
7. Λιχουδιές και παιχνίδια
Οι επιλογές είναι απεριόριστες, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να εστιάσουμε σε λιχουδιές και παιχνίδια που εξυπηρετούν έναν σκοπό - την υγεία, την εκπαίδευση ή την τόνωση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το υπέρμετρο τάισμα (overfeeding) ενός κατοικίδιου μπορεί να οδηγήσει σε φαινόμενα παχυσαρκίας, η οποία εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των τετράποδων φίλων μας, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η υπέρταση, ακόμη και ο καρκίνος.
Ένα ονυχοδρόμιο είναι επίσης απαραίτητο αν έχουμε γατάκι στο σπίτι. Φροντίζουμε να αγοράσουμε ένα αρκετά ψηλό, ώστε η γάτα μας να μπορεί να στέκεται στα πίσω πόδια της και να τεντώνεται χωρίς να υπερβαίνει την κορυφή του με τα πρόσθια ποδαράκια της. Επίσης, φροντίζουμε να επιλέξουμε ένα ονυχοδρόμιο με μια στιβαρή βάση, ώστε να μην ανατραπεί, καθώς η γατούλα μας στηρίζεται επάνω του. Εάν έχουμε περισσότερες από μία γάτες, μπορούμε να αγοράσουμε για καθεμία το δικό της ονυχοδρόμιο.
8. Βούρτσα για χτένισμα
Η καθημερινή περιποίηση και το βούρτσισμα του τριχώματος του κατοικίδιου μας αφαιρεί τις νεκρές τρίχες και προστατεύει το τρίχωμά του από τη δημιουργία κόμπων. Το τακτικό βούρτσισμα βοηθά επίσης στον περιορισμό του όγκου των τριχών που μαζεύονται και στο σπίτι. Σε ένα κατάστημα με είδη για κατοικίδια ή και στο διαδίκτυο, μπορούμε να βρούμε μια τεράστια ποικιλία από βούρτσες, αναλόγως τις απαιτήσεις του κατοικίδιου μας.
9. Οδοντόβουρτσα & οδοντόκρεμα
Σε πολλά κατοικίδια δεν αρέσει να τους βουρτσίζουν τα δόντια. Έτσι πολλοί ιδιοκτήτες αμελούν τη φροντίδα της στοματικής υγιεινής των κατοικίδιών τους. Αυτό μπορεί να είναι επιζήμιο για την υγεία του μικρού μας φίλου. Πέραν των περιοδικών καθαρισμών των δοντιών του μικρού μας φίλου, θα πρέπει ιδανικά να βουρτσίζουμε και τα δόντια του τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Στην αγορά υπάρχουν ειδικές οδοντόβουρτσες και οδοντόκρεμες για γάτες και σκύλους, με γεύσεις που τις καθιστούν νόστιμες για τους τετράποδους φίλους μας. Επίσης, για πολλούς ιδιοκτήτες είναι ευκολότερο να βουρτσίζουν τα δόντια του σκύλου ή της γάτας τους με οδοντόβουρτσα δακτύλου παρά με μια παραδοσιακή οδοντόβουρτσα.
10. Νυχοκόπτης
Σε πολλά κατοικίδια δεν αρέσει να τους αγγίζουν τα πόδια τους και, κατά συνέπεια, το κόψιμο των νυχιών μπορεί να αποτελεί αγγαρεία για πολλούς ιδιοκτήτες. Είναι σημαντικό να κόβουμε τα νύχια του κατοικίδιου μας κάθε τρεις με τέσσερις εβδομάδες. Για τους ιδιοκτήτες, υπάρχει πάντα ο φόβος να μην κόψουν το νύχι στο ύψος του αιμοφόρου αγγείου προκαλώντας αιμορραγία. Υπάρχουν ειδικές στυπτικές σκόνες για αυτή την περίπτωση που σταματούν την αιμορραγία, ωστόσο αν δεν νιώθουμε άνετα με το να κόψουμε εμείς τα νύχια του τετράποδου φίλου μας τότε αυτό μπορεί να το αναλάβει ο κτηνίατρος ή κάποιος groomer. Αν πάλι αποφασίσουμε να κόβουμε εμείς τα νύχια του κατοικίδιου μας, καλό είναι να ρωτήσουμε τον κτηνίατρό μας, ώστε να μας δείξει πώς να το κάνουμε μέχρι να εξοικειωθούμε με τη διαδικασία.
11. Προϊόντα αποπαρασίτωσης
Είναι σημαντικό να απευθυνθούμε στον κτηνίατρο, ώστε να μας υποδείξει όλα τα απαραίτητα προϊόντα που θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε για τη σωστή αποπαρασίτωση του κατοικίδιου μας (ενδοπαράσιτα και εξωπαράσιτα), σύμφωνα με την ηλικία του και το περιβάλλον διαβίωσής του.
12. Προϊόντα αφαίρεσης οσμών και λεκέδων
Ένα αποτελεσματικό καθαριστικό λεκέδων και οσμών είναι σωτήριο για κάθε ιδιοκτήτη κατοικίδιου! Τα ατυχήματα και οι δυσάρεστες μυρωδιές είναι αναπόφευκτες πτυχές της διαβίωσης με ένα ζωάκι. Οποιοδήποτε προϊόν κι αν επιλέξουμε, θα πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι ασφαλές για το κατοικίδιο μας και δεν θα καταστρέψει την επιφάνεια στην οποία εφαρμόζεται. Τα καθαριστικά με βάση τα ένζυμα είναι εξαιρετικά δημοφιλή στους ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων.
13. Σακούλες υγιεινής – συλλογής περιττωμάτων
Οι σακούλες συλλογής περιττωμάτων είναι απαραίτητες για κάθε ιδιοκτήτη σκύλου σε κάθε βόλτα. Από την άλλη, εάν έχουμε γατούλα θα πρέπει να φροντίσουμε να της έχουμε μια αμμολεκάνη σε κάποιο σημείο του σπιτιού που θα μπορεί να της παρέχει κάποιου βαθμού ιδιωτικότητα. Ο καθημερινός καθαρισμός της αμμολεκάνης είναι απαραίτητος τόσο για την υγεία της γάτας μας, όσο και για την αποφυγή δυσάρεστων οσμών. Επίσης, ο τακτικός καθαρισμός της αμμολεκάνης, μας παρέχει τη δυνατότητα να παρακολουθούμε την υγεία της γάτας μας, καθώς οποιαδήποτε αλλαγή στην ούρηση ή την αφόδευση μπορεί να αποτελεί πρώιμο σημάδι ασθένειας.
Πηγή: www.petsbest.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
